χαίρων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰǎi̯.rɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkʰɛ.ron/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈçɛ.ron/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈçe.ron/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈçe.ron/

Participle

χαίρων • (khaírōn) m (feminine χαίρουσᾰ, neuter χαῖρον); first/third declension

present active participle of χαίρω (khaírō)

Declension

First and third declension of χαίρων; χαίρουσᾰ; χαῖρον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	χαίρων khaírōn	χαίρουσᾰ khaírousă	χαῖρον khaîron	χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte	χαίροντες khaírontes	χαίρουσαι khaírousai	χαίροντᾰ khaírontă
Genitive	χαίροντος khaírontos	χαιρούσης khairoúsēs	χαίροντος khaírontos	χαιρόντοιν khairóntoin	χαιρούσαιν khairoúsain	χαιρόντοιν khairóntoin	χαιρόντων khairóntōn	χαιρουσῶν khairousôn	χαιρόντων khairóntōn
Dative	χαίροντῐ khaírontĭ	χαιρούσῃ khairoúsēi	χαίροντῐ khaírontĭ	χαιρόντοιν khairóntoin	χαιρούσαιν khairoúsain	χαιρόντοιν khairóntoin	χαίρουσῐ / χαίρουσῐν khaírousĭ(n)	χαιρούσαις khairoúsais	χαίρουσῐ / χαίρουσῐν khaírousĭ(n)
Accusative	χαίροντᾰ khaírontă	χαίρουσᾰν khaírousăn	χαῖρον khaîron	χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte	χαίροντᾰς khaírontăs	χαιρούσᾱς khairoúsās	χαίροντᾰ khaírontă
Vocative	χαίρων khaírōn	χαίρουσᾰ khaírousă	χαῖρον khaîron	χαίροντε khaíronte	χαιρούσᾱ khairoúsā	χαίροντε khaíronte	χαίροντες khaírontes	χαίρουσαι khaírousai	χαίροντᾰ khaírontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	χαιρόντως khairóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.