χαλκοχίτων

Ancient Greek

Etymology

χαλκός (khalkós, “bronze”) +‎ χιτών (khitṓn, “clothing”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.ko.kʰí.tɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.koˈkʰi.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.koˈçi.ton/

Adjective

χᾰλκοχῐ́των • (khălkokhĭ́tōn) m or f (neuter χᾰλκοχῐ́των); third declension

bronze-clad

Declension

Third declension of χαλκοχίτων; χαλκοχίτων (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Genitive	χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos	χαλκοχίτωνος khalkokhítōnos	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn	χαλκοχιτώνων khalkokhitṓnōn
Dative	χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōnĭ	χαλκοχίτωνῐ khalkokhítōnĭ	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχιτώνοιν khalkokhitṓnoin	χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsĭ(n)	χαλκοχίτωσῐ / χαλκοχίτωσῐν khalkokhítōsĭ(n)
Accusative	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă	χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνᾰς khalkokhítōnăs	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Vocative	χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτων khalkokhítōn	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνε khalkokhítōne	χαλκοχίτωνες khalkokhítōnes	χαλκοχίτωνᾰ khalkokhítōnă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.