χαρακτηρίζω
Ancient Greek
Alternative forms
- χαρακτηριάζω (kharaktēriázō)
Etymology
From χαρακτήρ (kharaktḗr) + -ίζω (-ízō)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰa.rak.tɛː.ríz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰa.rak.te̝ˈri.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xa.rak.tiˈri.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xa.rak.tiˈri.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xa.rak.tiˈri.zo/
Verb
χᾰρακτηρίζω • (khăraktērízō)
- to engrave, inscribe
- to form, stamp
- to designate by a characteristic mark, characterize
- to emphasize
- to indicate, expound
Conjugation
Present: χαρακτηρῐ́ζω, χαρακτηρῐ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χαρακτηρῐ́ζω | χαρακτηρῐ́ζεις | χαρακτηρῐ́ζει | χαρακτηρῐ́ζετον | χαρακτηρῐ́ζετον | χαρακτηρῐ́ζομεν | χαρακτηρῐ́ζετε | χαρακτηρῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | χαρακτηρῐ́ζω | χαρακτηρῐ́ζῃς | χαρακτηρῐ́ζῃ | χαρακτηρῐ́ζητον | χαρακτηρῐ́ζητον | χαρακτηρῐ́ζωμεν | χαρακτηρῐ́ζητε | χαρακτηρῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | χαρακτηρῐ́ζοιμῐ | χαρακτηρῐ́ζοις | χαρακτηρῐ́ζοι | χαρακτηρῐ́ζοιτον | χαρακτηρῐζοίτην | χαρακτηρῐ́ζοιμεν | χαρακτηρῐ́ζοιτε | χαρακτηρῐ́ζοιεν | |||||
| imperative | χαρακτήρῐζε | χαρακτηρῐζέτω | χαρακτηρῐ́ζετον | χαρακτηρῐζέτων | χαρακτηρῐ́ζετε | χαρακτηρῐζόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | χαρακτηρῐ́ζομαι | χαρακτηρῐ́ζῃ / χαρακτηρῐ́ζει | χαρακτηρῐ́ζεται | χαρακτηρῐ́ζεσθον | χαρακτηρῐ́ζεσθον | χαρακτηρῐζόμεθᾰ | χαρακτηρῐ́ζεσθε | χαρακτηρῐ́ζονται | ||||
| subjunctive | χαρακτηρῐ́ζωμαι | χαρακτηρῐ́ζῃ | χαρακτηρῐ́ζηται | χαρακτηρῐ́ζησθον | χαρακτηρῐ́ζησθον | χαρακτηρῐζώμεθᾰ | χαρακτηρῐ́ζησθε | χαρακτηρῐ́ζωνται | |||||
| optative | χαρακτηρῐζοίμην | χαρακτηρῐ́ζοιο | χαρακτηρῐ́ζοιτο | χαρακτηρῐ́ζοισθον | χαρακτηρῐζοίσθην | χαρακτηρῐζοίμεθᾰ | χαρακτηρῐ́ζοισθε | χαρακτηρῐ́ζοιντο | |||||
| imperative | χαρακτηρῐ́ζου | χαρακτηρῐζέσθω | χαρακτηρῐ́ζεσθον | χαρακτηρῐζέσθων | χαρακτηρῐ́ζεσθε | χαρακτηρῐζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | χαρακτηρῐ́ζειν | χαρακτηρῐ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | χαρακτηρῐ́ζων | χαρακτηρῐζόμενος | ||||||||||
| f | χαρακτηρῐ́ζουσᾰ | χαρακτηρῐζομένη | |||||||||||
| n | χαρακτηρῐ́ζον | χαρακτηρῐζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐχαρακτήρῐζον, ἐχαρακτηρῐζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχαρακτήρῐζον | ἐχαρακτήρῐζες | ἐχαρακτήρῐζε(ν) | ἐχαρακτηρῐ́ζετον | ἐχαρακτηρῐζέτην | ἐχαρακτηρῐ́ζομεν | ἐχαρακτηρῐ́ζετε | ἐχαρακτήρῐζον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐχαρακτηρῐζόμην | ἐχαρακτηρῐ́ζου | ἐχαρακτηρῐ́ζετο | ἐχαρακτηρῐ́ζεσθον | ἐχαρακτηρῐζέσθην | ἐχαρακτηρῐζόμεθᾰ | ἐχαρακτηρῐ́ζεσθε | ἐχαρακτηρῐ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: χαρακτηρῐέω, χαρακτηρῐέομαι, χαρακτηρῐσθήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χαρακτηρῐέω | χαρακτηρῐέεις | χαρακτηρῐέει | χαρακτηρῐέετον | χαρακτηρῐέετον | χαρακτηρῐέομεν | χαρακτηρῐέετε | χαρακτηρῐέουσῐ(ν) | ||||
| optative | χαρακτηρῐέοιμῐ | χαρακτηρῐέοις | χαρακτηρῐέοι | χαρακτηρῐέοιτον | χαρακτηρῐεοίτην | χαρακτηρῐέοιμεν | χαρακτηρῐέοιτε | χαρακτηρῐέοιεν | |||||
| middle | indicative | χαρακτηρῐέομαι | χαρακτηρῐέῃ / χαρακτηρῐέει | χαρακτηρῐέεται | χαρακτηρῐέεσθον | χαρακτηρῐέεσθον | χαρακτηρῐεόμεθᾰ | χαρακτηρῐέεσθε | χαρακτηρῐέονται | ||||
| optative | χαρακτηρῐεοίμην | χαρακτηρῐέοιο | χαρακτηρῐέοιτο | χαρακτηρῐέοισθον | χαρακτηρῐεοίσθην | χαρακτηρῐεοίμεθᾰ | χαρακτηρῐέοισθε | χαρακτηρῐέοιντο | |||||
| passive | indicative | χαρακτηρῐσθήσομαι | χαρακτηρῐσθήσῃ | χαρακτηρῐσθήσεται | χαρακτηρῐσθήσεσθον | χαρακτηρῐσθήσεσθον | χαρακτηρῐσθησόμεθᾰ | χαρακτηρῐσθήσεσθε | χαρακτηρῐσθήσονται | ||||
| optative | χαρακτηρῐσθησοίμην | χαρακτηρῐσθήσοιο | χαρακτηρῐσθήσοιτο | χαρακτηρῐσθήσοισθον | χαρακτηρῐσθησοίσθην | χαρακτηρῐσθησοίμεθᾰ | χαρακτηρῐσθήσοισθε | χαρακτηρῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χαρακτηρῐέειν | χαρακτηρῐέεσθαι | χαρακτηρῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χαρακτηρῐέων | χαρακτηρῐεόμενος | χαρακτηρῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χαρακτηρῐέουσᾰ | χαρακτηρῐεομένη | χαρακτηρῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χαρακτηρῐέον | χαρακτηρῐεόμενον | χαρακτηρῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: χαρακτηρῐῶ, χαρακτηρῐοῦμαι, χαρακτηρῐσθήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χαρακτηρῐῶ | χαρακτηρῐεῖς | χαρακτηρῐεῖ | χαρακτηρῐεῖτον | χαρακτηρῐεῖτον | χαρακτηρῐοῦμεν | χαρακτηρῐεῖτε | χαρακτηρῐοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | χαρακτηρῐοίην / χαρακτηρῐοῖμῐ | χαρακτηρῐοίης / χαρακτηρῐοῖς | χαρακτηρῐοίη / χαρακτηρῐοῖ | χαρακτηρῐοῖτον / χαρακτηρῐοίητον | χαρακτηρῐοίτην / χαρακτηρῐοιήτην | χαρακτηρῐοῖμεν / χαρακτηρῐοίημεν | χαρακτηρῐοῖτε / χαρακτηρῐοίητε | χαρακτηρῐοῖεν / χαρακτηρῐοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | χαρακτηρῐοῦμαι | χαρακτηρῐῇ | χαρακτηρῐεῖται | χαρακτηρῐεῖσθον | χαρακτηρῐεῖσθον | χαρακτηρῐούμεθᾰ | χαρακτηρῐεῖσθε | χαρακτηρῐοῦνται | ||||
| optative | χαρακτηρῐοίμην | χαρακτηρῐοῖο | χαρακτηρῐοῖτο | χαρακτηρῐοῖσθον | χαρακτηρῐοίσθην | χαρακτηρῐοίμεθᾰ | χαρακτηρῐοῖσθε | χαρακτηρῐοῖντο | |||||
| passive | indicative | χαρακτηρῐσθήσομαι | χαρακτηρῐσθήσῃ | χαρακτηρῐσθήσεται | χαρακτηρῐσθήσεσθον | χαρακτηρῐσθήσεσθον | χαρακτηρῐσθησόμεθᾰ | χαρακτηρῐσθήσεσθε | χαρακτηρῐσθήσονται | ||||
| optative | χαρακτηρῐσθησοίμην | χαρακτηρῐσθήσοιο | χαρακτηρῐσθήσοιτο | χαρακτηρῐσθήσοισθον | χαρακτηρῐσθησοίσθην | χαρακτηρῐσθησοίμεθᾰ | χαρακτηρῐσθήσοισθε | χαρακτηρῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χαρακτηρῐεῖν | χαρακτηρῐεῖσθαι | χαρακτηρῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χαρακτηρῐῶν | χαρακτηρῐούμενος | χαρακτηρῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χαρακτηρῐοῦσᾰ | χαρακτηρῐουμένη | χαρακτηρῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χαρακτηρῐοῦν | χαρακτηρῐούμενον | χαρακτηρῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐχαρακτήρῐσᾰ, ἐχαρακτηρῐσᾰ́μην, ἐχαρακτηρῐ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχαρακτήρῐσᾰ | ἐχαρακτήρῐσᾰς | ἐχαρακτήρῐσε(ν) | ἐχαρακτηρῐ́σᾰτον | ἐχαρακτηρῐσᾰ́την | ἐχαρακτηρῐ́σᾰμεν | ἐχαρακτηρῐ́σᾰτε | ἐχαρακτήρῐσᾰν | ||||
| subjunctive | χαρακτηρῐ́σω | χαρακτηρῐ́σῃς | χαρακτηρῐ́σῃ | χαρακτηρῐ́σητον | χαρακτηρῐ́σητον | χαρακτηρῐ́σωμεν | χαρακτηρῐ́σητε | χαρακτηρῐ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | χαρακτηρῐ́σαιμῐ | χαρακτηρῐ́σειᾰς / χαρακτηρῐ́σαις | χαρακτηρῐ́σειε(ν) / χαρακτηρῐ́σαι | χαρακτηρῐ́σαιτον | χαρακτηρῐσαίτην | χαρακτηρῐ́σαιμεν | χαρακτηρῐ́σαιτε | χαρακτηρῐ́σειᾰν / χαρακτηρῐ́σαιεν | |||||
| imperative | χαρακτήρῐσον | χαρακτηρῐσᾰ́τω | χαρακτηρῐ́σᾰτον | χαρακτηρῐσᾰ́των | χαρακτηρῐ́σᾰτε | χαρακτηρῐσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐχαρακτηρῐσᾰ́μην | ἐχαρακτηρῐ́σω | ἐχαρακτηρῐ́σᾰτο | ἐχαρακτηρῐ́σᾰσθον | ἐχαρακτηρῐσᾰ́σθην | ἐχαρακτηρῐσᾰ́μεθᾰ | ἐχαρακτηρῐ́σᾰσθε | ἐχαρακτηρῐ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | χαρακτηρῐ́σωμαι | χαρακτηρῐ́σῃ | χαρακτηρῐ́σηται | χαρακτηρῐ́σησθον | χαρακτηρῐ́σησθον | χαρακτηρῐσώμεθᾰ | χαρακτηρῐ́σησθε | χαρακτηρῐ́σωνται | |||||
| optative | χαρακτηρῐσαίμην | χαρακτηρῐ́σαιο | χαρακτηρῐ́σαιτο | χαρακτηρῐ́σαισθον | χαρακτηρῐσαίσθην | χαρακτηρῐσαίμεθᾰ | χαρακτηρῐ́σαισθε | χαρακτηρῐ́σαιντο | |||||
| imperative | χαρακτήρῐσαι | χαρακτηρῐσᾰ́σθω | χαρακτηρῐ́σᾰσθον | χαρακτηρῐσᾰ́σθων | χαρακτηρῐ́σᾰσθε | χαρακτηρῐσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐχαρακτηρῐ́σθην | ἐχαρακτηρῐ́σθης | ἐχαρακτηρῐ́σθη | ἐχαρακτηρῐ́σθητον | ἐχαρακτηρῐσθήτην | ἐχαρακτηρῐ́σθημεν | ἐχαρακτηρῐ́σθητε | ἐχαρακτηρῐ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | χαρακτηρῐσθῶ | χαρακτηρῐσθῇς | χαρακτηρῐσθῇ | χαρακτηρῐσθῆτον | χαρακτηρῐσθῆτον | χαρακτηρῐσθῶμεν | χαρακτηρῐσθῆτε | χαρακτηρῐσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | χαρακτηρῐσθείην | χαρακτηρῐσθείης | χαρακτηρῐσθείη | χαρακτηρῐσθεῖτον / χαρακτηρῐσθείητον | χαρακτηρῐσθείτην / χαρακτηρῐσθειήτην | χαρακτηρῐσθεῖμεν / χαρακτηρῐσθείημεν | χαρακτηρῐσθεῖτε / χαρακτηρῐσθείητε | χαρακτηρῐσθεῖεν / χαρακτηρῐσθείησᾰν | |||||
| imperative | χαρακτηρῐ́σθητῐ | χαρακτηρῐσθήτω | χαρακτηρῐ́σθητον | χαρακτηρῐσθήτων | χαρακτηρῐ́σθητε | χαρακτηρῐσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χαρακτηρῐ́σαι | χαρακτηρῐ́σᾰσθαι | χαρακτηρῐσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | χαρακτηρῐ́σᾱς | χαρακτηρῐσᾰ́μενος | χαρακτηρῐσθείς | |||||||||
| f | χαρακτηρῐ́σᾱσᾰ | χαρακτηρῐσᾰμένη | χαρακτηρῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | χαρακτηρῐ́σᾰν | χαρακτηρῐσᾰ́μενον | χαρακτηρῐσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: κεχαρακτήρῐκᾰ, κεχαρακτήρῐσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεχαρακτήρῐκᾰ | κεχαρακτήρῐκᾰς | κεχαρακτήρῐκε(ν) | κεχαρακτηρῐ́κᾰτον | κεχαρακτηρῐ́κᾰτον | κεχαρακτηρῐ́κᾰμεν | κεχαρακτηρῐ́κᾰτε | κεχαρακτηρῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεχαρακτηρῐ́κω | κεχαρακτηρῐ́κῃς | κεχαρακτηρῐ́κῃ | κεχαρακτηρῐ́κητον | κεχαρακτηρῐ́κητον | κεχαρακτηρῐ́κωμεν | κεχαρακτηρῐ́κητε | κεχαρακτηρῐ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχαρακτηρῐ́κοιμῐ / κεχαρακτηρῐκοίην | κεχαρακτηρῐ́κοις / κεχαρακτηρῐκοίης | κεχαρακτηρῐ́κοι / κεχαρακτηρῐκοίη | κεχαρακτηρῐ́κοιτον | κεχαρακτηρῐκοίτην | κεχαρακτηρῐ́κοιμεν | κεχαρακτηρῐ́κοιτε | κεχαρακτηρῐ́κοιεν | |||||
| imperative | κεχαρακτήρῐκε | κεχαρακτηρῐκέτω | κεχαρακτηρῐ́κετον | κεχαρακτηρῐκέτων | κεχαρακτηρῐ́κετε | κεχαρακτηρῐκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κεχαρακτήρῐσμαι | κεχαρακτήρῐσαι | κεχαρακτήρῐσται | κεχαρακτήρῐσθον | κεχαρακτήρῐσθον | κεχαρακτηρῐ́σμεθᾰ | κεχαρακτήρῐσθε | κεχαρακτηρῐ́δᾰται | ||||
| subjunctive | κεχαρακτηρῐσμένος ὦ | κεχαρακτηρῐσμένος ᾖς | κεχαρακτηρῐσμένος ᾖ | κεχαρακτηρῐσμένω ἦτον | κεχαρακτηρῐσμένω ἦτον | κεχαρακτηρῐσμένοι ὦμεν | κεχαρακτηρῐσμένοι ἦτε | κεχαρακτηρῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχαρακτηρῐσμένος εἴην | κεχαρακτηρῐσμένος εἴης | κεχαρακτηρῐσμένος εἴη | κεχαρακτηρῐσμένω εἴητον / εἶτον | κεχαρακτηρῐσμένω εἰήτην / εἴτην | κεχαρακτηρῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν | κεχαρακτηρῐσμένοι εἴητε / εἶτε | κεχαρακτηρῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | κεχαρακτήρῐσο | κεχαρακτηρῐ́σθω | κεχαρακτήρῐσθον | κεχαρακτηρῐ́σθων | κεχαρακτήρῐσθε | κεχαρακτηρῐ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεχαρακτηρῐκέναι | κεχαρακτηρῐ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεχαρακτηρῐκώς | κεχαρακτηρῐσμένος | ||||||||||
| f | κεχαρακτηρῐκυῖᾰ | κεχαρακτηρῐσμένη | |||||||||||
| n | κεχαρακτηρῐκός | κεχαρακτηρῐσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεχαρακτηρῐ́κειν / ἐκεχαρακτηρῐ́κη, ἐκεχαρακτηρῐ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεχαρακτηρῐ́κειν / ἐκεχαρακτηρῐ́κη | ἐκεχαρακτηρῐ́κεις / ἐκεχαρακτηρῐ́κης | ἐκεχαρακτηρῐ́κει(ν) | ἐκεχαρακτηρῐ́κετον | ἐκεχαρακτηρῐκέτην | ἐκεχαρακτηρῐ́κεμεν | ἐκεχαρακτηρῐ́κετε | ἐκεχαρακτηρῐ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκεχαρακτηρῐ́σμην | ἐκεχαρακτήρῐσο | ἐκεχαρακτήρῐστο | ἐκεχαρακτήρῐσθον | ἐκεχαρακτηρῐ́σθην | ἐκεχαρακτηρῐ́σμεθᾰ | ἐκεχαρακτήρῐσθε | ἐκεχαρακτηρῐ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: χαρακτηρίσω, χαρακτηρίσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χαρακτηρίσω | χαρακτηρίσεις | χαρακτηρίσει | χαρακτηρίσετον | χαρακτηρίσετον | χαρακτηρίσομεν | χαρακτηρίσετε | χαρακτηρίσουσῐ(ν) | ||||
| optative | χαρακτηρίσοιμῐ | χαρακτηρίσοις | χαρακτηρίσοι | χαρακτηρίσοιτον | χαρακτηρισοίτην | χαρακτηρίσοιμεν | χαρακτηρίσοιτε | χαρακτηρίσοιεν | |||||
| middle | indicative | χαρακτηρίσομαι | χαρακτηρίσῃ / χαρακτηρίσει | χαρακτηρίσεται | χαρακτηρίσεσθον | χαρακτηρίσεσθον | χαρακτηρισόμεθᾰ | χαρακτηρίσεσθε | χαρακτηρίσονται | ||||
| optative | χαρακτηρισοίμην | χαρακτηρίσοιο | χαρακτηρίσοιτο | χαρακτηρίσοισθον | χαρακτηρισοίσθην | χαρακτηρισοίμεθᾰ | χαρακτηρίσοισθε | χαρακτηρίσοιντο | |||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | χαρακτηρίσειν | χαρακτηρίσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | χαρακτηρίσων | χαρακτηρισόμενος | ||||||||||
| f | χαρακτηρίσουσᾰ | χαρακτηρισομένη | |||||||||||
| n | χαρακτηρῖσον | χαρακτηρισόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Descendants
Descendants
- Greek: χαρακτηρίζω (charaktirízo)
- → Belarusian: характарызава́ць (xaraktaryzavácʹ)
- → Bulgarian: характеризирам (harakteriziram)
- → Russian: характеризова́ть (xarakterizovátʹ)
- → Turkish: karakterize
- →⇒ Ukrainian: характеризува́ти (xarakteryzuváty)
- → Medieval Latin: charactērizō
- → Asturian: carauterizar (learned)
- → Catalan: caracteritzar (learned)
- →⇒ Czech: charakterizovat
- → Dutch: karakteriseren
- → Esperanto: karakterizi
- → French: caractériser (learned)
- → Galician: caracterizar (learned)
- → German: charakterisieren
- → Italian: caratterizzare (learned)
- →⇒ Polish: charakteryzować
- → Portuguese: caracterizar (learned)
- → Romanian: caracteriza
- → Spanish: caracterizar (learned)
- → Swedish: karaktärisera
Further reading
- χαρακτηρίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- χαρακτηρίζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “χαρακτηρίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek χαρακτηρίζω (kharaktērízō).[1] By surface analysis, χαρακτήρ (charaktír) + -ίζω (-ízo)
Pronunciation
- IPA(key): /xa.ɾa.ktiˈɾi.zo/
- Hyphenation: χα‧ρα‧κτη‧ρί‧ζω
Verb
χαρακτηρίζω • (charaktirízo) (past χαρακτήρισα, passive χαρακτηρίζομαι, p‑past χαρακτηρίστηκα)
- to characterize (to be typical of)
- to characterize (to depict someone or something a particular way)
- to categorize
Conjugation
χαρακτηρίζω χαρακτηρίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | χαρακτηρίσω | χαρακτηρίζομαι | χαρακτηριστώ | |
| 2 sg | χαρακτηρίζεις | χαρακτηρίσεις | χαρακτηρίζεσαι | χαρακτηριστείς |
| 3 sg | χαρακτηρίζει | χαρακτηρίσει | χαρακτηρίζεται | χαρακτηριστεί |
| 1 pl | χαρακτηρίζουμε, [‑ομε] | χαρακτηρίσουμε, [‑ομε] | χαρακτηριζόμαστε | χαρακτηριστούμε |
| 2 pl | χαρακτηρίζετε | χαρακτηρίσετε | χαρακτηρίζεστε, χαρακτηριζόσαστε | χαρακτηριστείτε |
| 3 pl | χαρακτηρίζουν(ε) | χαρακτηρίσουν(ε) | χαρακτηρίζονται | χαρακτηριστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | χαρακτήριζα | χαρακτήρισα | χαρακτηριζόμουν(α) | χαρακτηρίστηκα |
| 2 sg | χαρακτήριζες | χαρακτήρισες | χαρακτηριζόσουν(α) | χαρακτηρίστηκες |
| 3 sg | χαρακτήριζε | χαρακτήρισε | χαρακτηριζόταν(ε) | χαρακτηρίστηκε |
| 1 pl | χαρακτηρίζαμε | χαρακτηρίσαμε | χαρακτηριζόμασταν, (‑όμαστε) | χαρακτηριστήκαμε |
| 2 pl | χαρακτηρίζατε | χαρακτηρίσατε | χαρακτηριζόσασταν, (‑όσαστε) | χαρακτηριστήκατε |
| 3 pl | χαρακτήριζαν, χαρακτηρίζαν(ε) | χαρακτήρισαν, χαρακτηρίσαν(ε) | χαρακτηρίζονταν, (χαρακτηριζόντουσαν) | χαρακτηρίστηκαν, χαρακτηριστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα χαρακτηρίσω ➤ | θα χαρακτηρίζομαι ➤ | θα χαρακτηριστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα χαρακτηρίζεις, … | θα χαρακτηρίσεις, … | θα χαρακτηρίζεσαι, … | θα χαρακτηριστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … χαρακτηρίσει έχω, έχεις, … χαρακτηρισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … χαρακτηριστεί είμαι, είσαι, … χαρακτηρισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … χαρακτηρίσει είχα, είχες, … χαρακτηρισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … χαρακτηριστεί ήμουν, ήσουν, … χαρακτηρισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … χαρακτηρίσει θα έχω, θα έχεις, … χαρακτηρισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … χαρακτηριστεί θα είμαι, θα είσαι, … χαρακτηρισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | χαρακτήριζε | χαρακτήρισε | — | χαρακτηρίσου |
| 2 pl | χαρακτηρίζετε | χαρακτηρίστε | χαρακτηρίζεστε | χαρακτηριστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | χαρακτηρίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας χαρακτηρίσει ➤ | χαρακτηρισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | χαρακτηρίσει | χαρακτηριστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- see: χαρακτήρας (charaktíras)
References
- ^ χαρακτηρίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language