χορτάζω

Ancient Greek

Etymology

From χόρτος (khórtos, “fodder”) +‎ -άζω (-ázō, suffix to form a verb).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰor.táz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰorˈta.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xorˈta.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xorˈta.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xorˈta.zo/

Verb

χορτᾰ́ζω • (khortắzō)

(of cattle) to feed, fatten
(of persons) to feed, fill full of

Inflection

Present: χορτᾰ́ζω, χορτᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χορτᾰ́ζω	χορτᾰ́ζεις	χορτᾰ́ζει	χορτᾰ́ζετον	χορτᾰ́ζετον	χορτᾰ́ζομεν	χορτᾰ́ζετε	χορτᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	χορτᾰ́ζω	χορτᾰ́ζῃς	χορτᾰ́ζῃ	χορτᾰ́ζητον	χορτᾰ́ζητον	χορτᾰ́ζωμεν	χορτᾰ́ζητε	χορτᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	χορτᾰ́ζοιμῐ	χορτᾰ́ζοις	χορτᾰ́ζοι	χορτᾰ́ζοιτον	χορτᾰζοίτην	χορτᾰ́ζοιμεν	χορτᾰ́ζοιτε	χορτᾰ́ζοιεν
	imperative		χόρτᾰζε	χορτᾰζέτω	χορτᾰ́ζετον	χορτᾰζέτων		χορτᾰ́ζετε	χορτᾰζόντων
middle/ passive	indicative	χορτᾰ́ζομαι	χορτᾰ́ζῃ / χορτᾰ́ζει	χορτᾰ́ζεται	χορτᾰ́ζεσθον	χορτᾰ́ζεσθον	χορτᾰζόμεθᾰ	χορτᾰ́ζεσθε	χορτᾰ́ζονται
	subjunctive	χορτᾰ́ζωμαι	χορτᾰ́ζῃ	χορτᾰ́ζηται	χορτᾰ́ζησθον	χορτᾰ́ζησθον	χορτᾰζώμεθᾰ	χορτᾰ́ζησθε	χορτᾰ́ζωνται
	optative	χορτᾰζοίμην	χορτᾰ́ζοιο	χορτᾰ́ζοιτο	χορτᾰ́ζοισθον	χορτᾰζοίσθην	χορτᾰζοίμεθᾰ	χορτᾰ́ζοισθε	χορτᾰ́ζοιντο
	imperative		χορτᾰ́ζου	χορτᾰζέσθω	χορτᾰ́ζεσθον	χορτᾰζέσθων		χορτᾰ́ζεσθε	χορτᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χορτᾰ́ζειν				χορτᾰ́ζεσθαι
participle	m	χορτᾰ́ζων				χορτᾰζόμενος
	f	χορτᾰ́ζουσᾰ				χορτᾰζομένη
	n	χορτᾰ́ζον				χορτᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐχόρτᾰζον, ἐχορτᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχόρτᾰζον	ἐχόρτᾰζες	ἐχόρτᾰζε(ν)	ἐχορτᾰ́ζετον	ἐχορτᾰζέτην	ἐχορτᾰ́ζομεν	ἐχορτᾰ́ζετε	ἐχόρτᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐχορτᾰζόμην	ἐχορτᾰ́ζου	ἐχορτᾰ́ζετο	ἐχορτᾰ́ζεσθον	ἐχορτᾰζέσθην	ἐχορτᾰζόμεθᾰ	ἐχορτᾰ́ζεσθε	ἐχορτᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: χορτᾰ́σω, χορτᾰ́σομαι, χορτᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χορτᾰ́σω	χορτᾰ́σεις	χορτᾰ́σει	χορτᾰ́σετον	χορτᾰ́σετον	χορτᾰ́σομεν	χορτᾰ́σετε	χορτᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	χορτᾰ́σοιμῐ	χορτᾰ́σοις	χορτᾰ́σοι	χορτᾰ́σοιτον	χορτᾰσοίτην	χορτᾰ́σοιμεν	χορτᾰ́σοιτε	χορτᾰ́σοιεν
middle	indicative	χορτᾰ́σομαι	χορτᾰ́σῃ / χορτᾰ́σει	χορτᾰ́σεται	χορτᾰ́σεσθον	χορτᾰ́σεσθον	χορτᾰσόμεθᾰ	χορτᾰ́σεσθε	χορτᾰ́σονται
middle	optative	χορτᾰσοίμην	χορτᾰ́σοιο	χορτᾰ́σοιτο	χορτᾰ́σοισθον	χορτᾰσοίσθην	χορτᾰσοίμεθᾰ	χορτᾰ́σοισθε	χορτᾰ́σοιντο
passive	indicative	χορτᾰσθήσομαι	χορτᾰσθήσῃ	χορτᾰσθήσεται	χορτᾰσθήσεσθον	χορτᾰσθήσεσθον	χορτᾰσθησόμεθᾰ	χορτᾰσθήσεσθε	χορτᾰσθήσονται
passive	optative	χορτᾰσθησοίμην	χορτᾰσθήσοιο	χορτᾰσθήσοιτο	χορτᾰσθήσοισθον	χορτᾰσθησοίσθην	χορτᾰσθησοίμεθᾰ	χορτᾰσθήσοισθε	χορτᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χορτᾰ́σειν			χορτᾰ́σεσθαι		χορτᾰσθήσεσθαι
participle	m	χορτᾰ́σων			χορτᾰσόμενος		χορτᾰσθησόμενος
	f	χορτᾰ́σουσᾰ			χορτᾰσομένη		χορτᾰσθησομένη
	n	χορτᾰ́σον			χορτᾰσόμενον		χορτᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐχόρτᾰσᾰ, ἐχορτᾰσᾰ́μην, ἐχορτᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχόρτᾰσᾰ	ἐχόρτᾰσᾰς	ἐχόρτᾰσε(ν)	ἐχορτᾰ́σᾰτον	ἐχορτᾰσᾰ́την	ἐχορτᾰ́σᾰμεν	ἐχορτᾰ́σᾰτε	ἐχόρτᾰσᾰν
	subjunctive	χορτᾰ́σω	χορτᾰ́σῃς	χορτᾰ́σῃ	χορτᾰ́σητον	χορτᾰ́σητον	χορτᾰ́σωμεν	χορτᾰ́σητε	χορτᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	χορτᾰ́σαιμῐ	χορτᾰ́σειᾰς / χορτᾰ́σαις	χορτᾰ́σειε(ν) / χορτᾰ́σαι	χορτᾰ́σαιτον	χορτᾰσαίτην	χορτᾰ́σαιμεν	χορτᾰ́σαιτε	χορτᾰ́σειᾰν / χορτᾰ́σαιεν
	imperative		χόρτᾰσον	χορτᾰσᾰ́τω	χορτᾰ́σᾰτον	χορτᾰσᾰ́των		χορτᾰ́σᾰτε	χορτᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχορτᾰσᾰ́μην	ἐχορτᾰ́σω	ἐχορτᾰ́σᾰτο	ἐχορτᾰ́σᾰσθον	ἐχορτᾰσᾰ́σθην	ἐχορτᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐχορτᾰ́σᾰσθε	ἐχορτᾰ́σᾰντο
	subjunctive	χορτᾰ́σωμαι	χορτᾰ́σῃ	χορτᾰ́σηται	χορτᾰ́σησθον	χορτᾰ́σησθον	χορτᾰσώμεθᾰ	χορτᾰ́σησθε	χορτᾰ́σωνται
	optative	χορτᾰσαίμην	χορτᾰ́σαιο	χορτᾰ́σαιτο	χορτᾰ́σαισθον	χορτᾰσαίσθην	χορτᾰσαίμεθᾰ	χορτᾰ́σαισθε	χορτᾰ́σαιντο
	imperative		χόρτᾰσαι	χορτᾰσᾰ́σθω	χορτᾰ́σᾰσθον	χορτᾰσᾰ́σθων		χορτᾰ́σᾰσθε	χορτᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχορτᾰ́σθην	ἐχορτᾰ́σθης	ἐχορτᾰ́σθη	ἐχορτᾰ́σθητον	ἐχορτᾰσθήτην	ἐχορτᾰ́σθημεν	ἐχορτᾰ́σθητε	ἐχορτᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	χορτᾰσθῶ	χορτᾰσθῇς	χορτᾰσθῇ	χορτᾰσθῆτον	χορτᾰσθῆτον	χορτᾰσθῶμεν	χορτᾰσθῆτε	χορτᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	χορτᾰσθείην	χορτᾰσθείης	χορτᾰσθείη	χορτᾰσθεῖτον / χορτᾰσθείητον	χορτᾰσθείτην / χορτᾰσθειήτην	χορτᾰσθεῖμεν / χορτᾰσθείημεν	χορτᾰσθεῖτε / χορτᾰσθείητε	χορτᾰσθεῖεν / χορτᾰσθείησᾰν
	imperative		χορτᾰ́σθητῐ	χορτᾰσθήτω	χορτᾰ́σθητον	χορτᾰσθήτων		χορτᾰ́σθητε	χορτᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χορτᾰ́σαι			χορτᾰ́σᾰσθαι		χορτᾰσθῆναι
participle	m	χορτᾰ́σᾱς			χορτᾰσᾰ́μενος		χορτᾰσθείς
	f	χορτᾰ́σᾱσᾰ			χορτᾰσᾰμένη		χορτᾰσθεῖσᾰ
	n	χορτᾰ́σᾰν			χορτᾰσᾰ́μενον		χορτᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κεχόρτᾰκᾰ, κεχόρτᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχόρτᾰκᾰ	κεχόρτᾰκᾰς	κεχόρτᾰκε(ν)	κεχορτᾰ́κᾰτον	κεχορτᾰ́κᾰτον	κεχορτᾰ́κᾰμεν	κεχορτᾰ́κᾰτε	κεχορτᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχορτᾰ́κω	κεχορτᾰ́κῃς	κεχορτᾰ́κῃ	κεχορτᾰ́κητον	κεχορτᾰ́κητον	κεχορτᾰ́κωμεν	κεχορτᾰ́κητε	κεχορτᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	κεχορτᾰ́κοιμῐ / κεχορτᾰκοίην	κεχορτᾰ́κοις / κεχορτᾰκοίης	κεχορτᾰ́κοι / κεχορτᾰκοίη	κεχορτᾰ́κοιτον	κεχορτᾰκοίτην	κεχορτᾰ́κοιμεν	κεχορτᾰ́κοιτε	κεχορτᾰ́κοιεν
	imperative		κεχόρτᾰκε	κεχορτᾰκέτω	κεχορτᾰ́κετον	κεχορτᾰκέτων		κεχορτᾰ́κετε	κεχορτᾰκόντων
middle/ passive	indicative	κεχόρτᾰσμαι	κεχόρτᾰσαι	κεχόρτᾰσται	κεχόρτᾰσθον	κεχόρτᾰσθον	κεχορτᾰ́σμεθᾰ	κεχόρτᾰσθε	κεχορτᾰ́δᾰται
	subjunctive	κεχορτᾰσμένος ὦ	κεχορτᾰσμένος ᾖς	κεχορτᾰσμένος ᾖ	κεχορτᾰσμένω ἦτον	κεχορτᾰσμένω ἦτον	κεχορτᾰσμένοι ὦμεν	κεχορτᾰσμένοι ἦτε	κεχορτᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχορτᾰσμένος εἴην	κεχορτᾰσμένος εἴης	κεχορτᾰσμένος εἴη	κεχορτᾰσμένω εἴητον / εἶτον	κεχορτᾰσμένω εἰήτην / εἴτην	κεχορτᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν	κεχορτᾰσμένοι εἴητε / εἶτε	κεχορτᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		κεχόρτᾰσο	κεχορτᾰ́σθω	κεχόρτᾰσθον	κεχορτᾰ́σθων		κεχόρτᾰσθε	κεχορτᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεχορτᾰκέναι				κεχορτᾰ́σθαι
participle	m	κεχορτᾰκώς				κεχορτᾰσμένος
	f	κεχορτᾰκυῖᾰ				κεχορτᾰσμένη
	n	κεχορτᾰκός				κεχορτᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐχορτᾰ́κειν / ἐχορτᾰ́κη, ἐχορτᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχορτᾰ́κειν / ἐχορτᾰ́κη	ἐχορτᾰ́κεις / ἐχορτᾰ́κης	ἐχορτᾰ́κει(ν)	ἐχορτᾰ́κετον	ἐχορτᾰκέτην	ἐχορτᾰ́κεμεν	ἐχορτᾰ́κετε	ἐχορτᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐχορτᾰ́σμην	ἐχόρτᾰσο	ἐχόρτᾰστο	ἐχόρτᾰσθον	ἐχορτᾰ́σθην	ἐχορτᾰ́σμεθᾰ	ἐχόρτᾰσθε	ἐχορτᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

χόρτᾰσμᾰ (khórtăsmă)
χορτᾰσμός (khortăsmós)
χορτᾰστῐκός (khortăstĭkós)
χορτᾰστός (khortăstós)