ψυχραιμία
Greek
Etymology
Α learned borrowing from French sang-froid. Morphologically, ψυχρ- (psychr-, “psychro-, ψυχρός cold”) + αίμ(α) (aím(a), “blood”) + -ία (-ía).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /psi.xɾeˈmi.a/
- with article, feminine singular accusative την (tin): IPA(key): /tim‿bzi.xɾeˈmi.a/
- Hyphenation: ψυ‧χραι‧μί‧α
Noun
ψυχραιμία • (psychraimía) f (plural ψυχραιμίες)
- sangfroid, composure
- Θαυμάζω την ψυχραιμία σου! ― Thavmázo tin psychraimía sou! ― I admire your sang-froid!
- expressions with κρατάω (kratáo, “hold”), χάνω (cháno, “lose”):
- κρατάω την ψυχραιμία μου ― kratáo tin psychraimía mou ― Ι keep/hold my sang-froid
- χάνω την ψυχραιμία μου ― cháno tin psychraimía mou ― I lose my sang-froid
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ψυχραιμία (psychraimía) | ψυχραιμίες (psychraimíes) |
| genitive | ψυχραιμίας (psychraimías) | — |
| accusative | ψυχραιμία (psychraimía) | ψυχραιμίες (psychraimíes) |
| vocative | ψυχραιμία (psychraimía) | ψυχραιμίες (psychraimíes) |
Usually in the singular.
Derived terms
- ψύχραιμος (psýchraimos, “calm, retaining sang-froid”)
Related terms
References
- ^ ψυχραιμία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language