ωριμάζω

See also: ὡριμάζω

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek ὡριμάζω (hōrimázō). For the figurative sense, semantic loan from French mûrir.^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /o.ɾiˈma.zo/
Hyphenation: ω‧ρι‧μά‧ζω

Verb

ωριμάζω • (orimázo) (past ωρίμασα, passive —, ppp ωριμασμένος)

(intransitive) ripen, literally: I become ripe
ωριμάζουν οι καρποί ― orimázoun oi karpoí ― the fruits (sense: products of plants) ripen
(figurative)
1. (intransitive and transitive) mature, literally:
  1. I become mature
    Ωρίμασα μετά από τόση πείρα.
    Orímasa metá apó tósi peíra.
    I have matured after so much/(long) experience.
  2. I make someone mature
    Οι εμπειρίες της ζωής με ωρίμασαν.
    Oi empeiríes tis zoḯs me orímasan.
    Life's experience(s) matured me. (made me more mature).
2. (intransitive) I come of age
3. (intransitive, of a procedure) I become completed
  Η σκέψη του δεν έχει ωριμάσει ακόμη.
  I sképsi tou den échei orimásei akómi.
  His thought/(mental activity) has not ripened yet.

Conjugation

ωριμάζω (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg		ωριμάσω
2 sg	ωριμάζεις	ωριμάσεις
3 sg	ωριμάζει	ωριμάσει

1 pl	ωριμάζουμε, [‑ομε]	ωριμάσουμε, [‑ομε]
2 pl	ωριμάζετε	ωριμάσετε
3 pl	ωριμάζουν(ε)	ωριμάσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ωρίμαζα	ωρίμασα
2 sg	ωρίμαζες	ωρίμασες
3 sg	ωρίμαζε	ωρίμασε

1 pl	ωριμάζαμε	ωριμάσαμε
2 pl	ωριμάζατε	ωριμάσατε
3 pl	ωρίμαζαν, ωριμάζαν(ε)	ωρίμασαν, ωριμάσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ➤	θα ωριμάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ωριμάζεις, …	θα ωριμάσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ωριμάσει έχω, έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ωριμάσει είχα, είχες, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ωριμάσει θα έχω, θα έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ωρίμαζε	ωρίμασε
2 pl	ωριμάζετε	ωριμάστε

Other forms
Active present participle ➤	ωριμάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ωριμάσει ➤
Passive perfect participle ➤	ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form ➤	ωριμάσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

ωρίμανση f (orímansi) / ωρίμαση f (orímasi, “ripening; maturing”)
ωρίμασμα n (orímasma, “ripening; maturing”)

Related terms

ωριμότητα f (orimótita, “maturity; ripeness”)

and see: ώριμος (órimos, “ripe; mature”, adjective)

References

^ ωριμάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] ωριμάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]