ωριμότητα

From Koine Greek ὡριμότης (hōrimótēs), equivalent to ώριμος (órimos, “mature, ripe”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ty, -ness”).

• IPA^(key): /o.ɾiˈmo.ti.ta/
• Hyphenation: ω‧ρι‧μό‧τη‧τα

ωριμότητα • (orimótita) f (plural ωριμότητες)

1. maturity, ripeness (quality of being mature)

   Επέδειξε μεγάλη ωριμότητα στην απόφασή του.

   Epédeixe megáli orimótita stin apófasí tou.

   He showed great maturity in his decision.

• ανωριμότητα f (anorimótita, “immaturity”)

• ωριμάζω (orimázo, “to mature, to ripen”)
  • ωρίμασμα n (orímasma, “maturing”)
• ωρίμαση f (orímasi, “ripening”)