ϝέρρω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ϝέρρω • (wérrhō)

  1. Locrian form of ἔρρω (érrhō)

Conjugation

   Present: ϝέρρω, ϝέρρομαι (Locrian)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ϝέρρω ϝέρρεις ϝέρρει ϝέρρετον ϝέρρετον ϝέρρομεν ϝέρρετε ϝέρρουσῐ(ν)
subjunctive ϝέρρω ϝέρρῃς ϝέρρῃ ϝέρρητον ϝέρρητον ϝέρρωμεν ϝέρρητε ϝέρρωσῐ(ν)
optative ϝέρροιμῐ ϝέρροις ϝέρροι ϝέρροιτον ϝερροίτην ϝέρροιμεν ϝέρροιτε ϝέρροιεν
imperative   ϝέρρε ϝερρέτω ϝέρρετον ϝερρέτων   ϝέρρετε ϝερρόντων
middle/
passive 		indicative ϝέρρομαι ϝέρρεαι ϝέρρεται ϝέρρεσθον ϝέρρεσθον ϝερρόμεθᾰ ϝέρρεσθε ϝέρρονται
subjunctive ϝέρρωμαι ϝέρρηαι ϝέρρηται ϝέρρησθον ϝέρρησθον ϝερρώμεθᾰ ϝέρρησθε ϝέρρωνται
optative ϝερροίμην ϝέρροιο ϝέρροιτο ϝέρροισθον ϝερροίσθην ϝερροίμεθᾰ ϝέρροισθε ϝέρροιντο
imperative   ϝέρρεο ϝερρέσθω ϝέρρεσθον ϝερρέσθων   ϝέρρεσθε ϝερρέσθων
active middle/passive
infinitive ϝέρρειν ϝέρρεσθαι
participle m ϝέρρων ϝερρόμενος
f ϝέρρουσᾰ ϝερρομένη
n ϝέρρον ϝερρόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.