арґументувати
Ukrainian
Pronunciation
- IPA(key): [ɐrɡʊmentʊˈʋate]
- Hyphenation: ар‧ґу‧мен‧ту‧ва‧ти
Verb
арґументува́ти • (argumentuváty) impf or pf
- 1928–1933 spelling of аргументува́ти (arhumentuváty), which was deprecated in the orthography reform of 1933
Conjugation
Conjugation of арґументува́ти, арґументува́ть (class 2a, biaspectual, transitive)
| biaspectual | ||
|---|---|---|
| infinitive | арґументува́ти, арґументува́ть argumentuváty, argumentuvátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | арґументо́ваний argumentóvanyj impersonal: арґументо́вано argumentóvano |
| adverbial | арґументу́ючи argumentújučy |
арґументува́вши argumentuvávšy |
| present tense (imperfective) | future tense (imperfective) | |
| future tense (perfective) | — | |
| 1st singular я |
арґументу́ю argumentúju |
бу́ду арґументува́ти, бу́ду арґументува́ть, арґументува́тиму búdu argumentuváty, búdu argumentuvátʹ, argumentuvátymu |
| 2nd singular ти |
арґументу́єш argumentúješ |
бу́деш арґументува́ти, бу́деш арґументува́ть, арґументува́тимеш búdeš argumentuváty, búdeš argumentuvátʹ, argumentuvátymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
арґументу́є argumentúje |
бу́де арґументува́ти, бу́де арґументува́ть, арґументува́тиме búde argumentuváty, búde argumentuvátʹ, argumentuvátyme |
| 1st plural ми |
арґументу́єм, арґументу́ємо argumentújem, argumentújemo |
бу́демо арґументува́ти, бу́демо арґументува́ть, арґументува́тимемо, арґументува́тимем búdemo argumentuváty, búdemo argumentuvátʹ, argumentuvátymemo, argumentuvátymem |
| 2nd plural ви |
арґументу́єте argumentújete |
бу́дете арґументува́ти, бу́дете арґументува́ть, арґументува́тимете búdete argumentuváty, búdete argumentuvátʹ, argumentuvátymete |
| 3rd plural вони |
арґументу́ють argumentújutʹ |
бу́дуть арґументува́ти, бу́дуть арґументува́ть, арґументува́тимуть búdutʹ argumentuváty, búdutʹ argumentuvátʹ, argumentuvátymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | арґументу́ймо argumentújmo |
| second-person | арґументу́й argumentúj |
арґументу́йте argumentújte |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
арґументува́в argumentuváv |
арґументува́ли argumentuvály |
| feminine я / ти / вона |
арґументува́ла argumentuvála | |
| neuter воно |
арґументува́ло argumentuválo | |