безоумьникъ

Old Church Slavonic

Etymology

без- (bez-) +‎ оумъ (umŭ) +‎ -ьникъ (-ĭnikŭ).

Noun

безоумьникъ • (bezumĭnikŭm

  1. mindless person

Declension

Declension of безоумьникъ (o-stem)
singular dual plural
nominative безоумьникъ
bezumĭnikŭ
безоумьника
bezumĭnika
безоумьници
bezumĭnici
genitive безоумьника
bezumĭnika
безоумьникоу
bezumĭniku
безоумьникъ
bezumĭnikŭ
dative безоумьникоу
bezumĭniku
безоумьникома
bezumĭnikoma
безоумьникомъ
bezumĭnikomŭ
accusative безоумьникъ
bezumĭnikŭ
безоумьника
bezumĭnika
безоумьникꙑ
bezumĭniky
instrumental безоумьникомъ
bezumĭnikomŭ
безоумьникома
bezumĭnikoma
безоумьникꙑ
bezumĭniky
locative безоумьницѣ
bezumĭnicě
безоумьникоу
bezumĭniku
безоумьницѣхъ
bezumĭnicěxŭ
vocative безоумьниче
bezumĭniče
безоумьника
bezumĭnika
безоумьници
bezumĭnici