оумъ
See also: ум
Old Church Slavonic
Alternative forms
- Glagolitic: ⱆⰿⱏ (umŭ)
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *umъ.
Noun
оумъ • (umŭ) m
- mind
- from the Homily against the Bogumils, 1158-1159:
- нъ та словеса дѣтьскꙑихъ сѫтъ и несъдравꙑихъ оумомь
- nŭ ta slovesa dětĭskyixŭ sǫtŭ i nesŭdravyixŭ umomĭ
- These infantile remarks do not come from a healthy mind
- from the Homily against the Bogumils, 1158-1159:
- intellect
- reason
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | оумъ umŭ |
оума uma |
оуми umi |
| genitive | оума uma |
оумоу umu |
оумъ umŭ |
| dative | оумоу umu |
оумома umoma |
оумомъ umomŭ |
| accusative | оумъ umŭ |
оума uma |
оумꙑ umy |
| instrumental | оумомъ umomŭ |
оумома umoma |
оумꙑ umy |
| locative | оумѣ umě |
оумоу umu |
оумѣхъ uměxŭ |
| vocative | оуме ume |
оума uma |
оуми umi |
Derived terms
- безоумьникъ (bezumĭnikŭ)
- безоумьнъ (bezumĭnŭ)
- безоумьѥ (bezumĭje)
- доброоумие (dobroumije)
- единооумьнъ (edinoumĭnŭ)
- неразоумьнъ (nerazumĭnŭ)
- равьнооумьнъ (ravĭnoumĭnŭ)
- разоумъ (razumŭ)
- разоумьнъ (razumĭnŭ)
- скотооумьнъ (skotoumĭnŭ)
- скѫдьнооумьнъ (skǫdĭnoumĭnŭ)
- оумьникъ (umĭnikŭ)
- оумьнъ (umĭnŭ)
- оумѣти (uměti)
- хоудооумъ (xudoumŭ)
- хоудооумьнъ (xudoumĭnŭ)
- цѣлооумьнъ (cěloumĭnŭ)
Further reading
- “оумъ”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025