белги

Kumyk

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

  1. sign, icon
  2. mark
  3. symptom
  4. line, borderline
  5. signal
  6. a man's gift to his betrothed one
  7. document, certificate

Declension

Declension of белги (belgi)
singular plural
nominative белги (belgi) белгилер (belgiler)
accusative белгини (belgini) белгилени (belgileni)
dative белгиге (belgige) белгилеге (belgilege)
locative белгиде (belgide) белгилерде (belgilerde)
ablative белгиден (belgiden) белгилерден (belgilerden)
genitive белгини (belgini) белгилени (belgileni)
Possessive forms of белги (belgi)
1st person singular
singular plural
nominative белгиим (belgiim) белгилерим (belgilerim)
accusative белгиимни (belgiimni) белгилеримни (belgilerimni)
dative белгиимге (belgiimge) белгилериме (belgilerime)
locative белгиимде (belgiimde) белгилеримде (belgilerimde)
ablative белгиимден (belgiimden) белгилеримден (belgilerimden)
genitive белгиимни (belgiimni) белгилеримни (belgilerimni)
1st person plural
singular plural
nominative белгиибиз (belgiibiz) белгилерибиз (belgileribiz)
accusative белгиибизни (belgiibizni) белгилерибизни (belgileribizni)
dative белгиибизге (belgiibizge) белгилерибизге (belgileribizge)
locative белгиибизде (belgiibizde) белгилерибизде (belgileribizde)
ablative белгиибизден (belgiibizden) белгилерибизден (belgileribizden)
genitive белгиибизни (belgiibizni) белгилерибизни (belgileribizni)
2nd person singular
singular plural
nominative белгиинг (belgiiñ) белгилеринг (belgileriñ)
accusative белгиингни (belgiiñni) белгилерингни (belgileriñni)
dative белгиинге (belgiiñe) белгилеринге (belgileriñe)
locative белгиингде (belgiiñde) белгилерингде (belgileriñde)
ablative белгиингден (belgiiñden) белгилерингден (belgileriñden)
genitive белгиингни (belgiiñni) белгилерингни (belgileriñni)
2nd person plural
singular plural
nominative белгиигиз (belgiigiz) белгилеригиз (belgilerigiz)
accusative белгиигизни (belgiigizni) белгилеригизни (belgilerigizni)
dative белгиигизге (belgiigizge) белгилеригизге (belgilerigizge)
locative белгиигизде (belgiigizde) белгилеригизде (belgilerigizde)
ablative белгиигизден (belgiigizden) белгилерибизден (belgileribizden)
genitive белгиигизни (belgiigizni) белгилеригизни (belgilerigizni)
3rd person
singular plural
nominative белгии (belgii) белгилери (belgileri)
accusative белгиин (belgiin) белгилерин (belgilerin)
dative белгиине (belgiine) белгилерине (belgilerine)
locative белгиинде (belgiinde) белгилеринде (belgilerinde)
ablative белгиинден (belgiinden) белгилеринден (belgilerinden)
genitive белгиини (belgiini) белгилерини (belgilerini)

Further reading

  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “белги”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi) (Arabic spelling بەلگى)

  1. sign, mark

Derived terms

Nogai

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

  1. sign, mark

References

  • N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “белги”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *bẹlgü.

Noun

белги • (belgi)

  1. sign,
  2. mark
  3. token

Derived terms

References

Räsänen, Martti (1969) Versuch eines etymologischen Wörterbuchs der Türksprachen (in German), Helsinki: Suomalais-ugrilainen seura, page 69