килей
Erzya
Etymology
From Proto-Mordvinic *kij-~*kuj-, from Proto-Uralic *kojwa. Cognate with Moksha келу (kelu), Finnish koivu, Hungarian hajó.[1]
Pronunciation
Noun
килей • (kilej)
Declension
case | singular | plural |
---|---|---|
nominative (...) |
килей (kilej) | килейть (kilejť) |
genitive (of ...) |
килеень (kilejeń) | — |
dative (to ...) |
килейнень (kilejneń) | — |
ablative (than ...) |
килейде (kilejde) | — |
inessive (in ...) |
килейсэ (kilejsë) | — |
elative (out of ...) |
килейстэ (kilejstë) | — |
illative (into ...) |
килейс (kilejs) | — |
prolative (through ...) |
килейга (kilejga) | — |
translative (becoming ...) |
килейкс (kilejks) | — |
comparative (like ...) |
килейшка (kilejška) | — |
abessive (without ...) |
килейтеме (kilejteme) | — |
Coordinate terms
- вирь (viŕ)
References
- ^ Entry #334 in Uralonet, online Uralic etymological database of the Hungarian Research Centre for Linguistics.
- ^ ḱiĺej in Heikki Paasonen, Mordwinisches Wörterbuch
Further reading
- Partial indefinite paradigm (килеень, килейнень, килейде, килейсэ, килейстэ (kilejeń, kilejneń, kilejde, kilejsë, kilejstë)) in Cygankin, D. V. (1980) Grammatika mordovskix jazykov. Fonetika, grafika, orfografija, morfologija [Mordvinic grammar] (in Russian), Saransk, page 229
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkʲilʲɪj]
Noun
ки́лей • (kílej) m inan pl
- genitive plural of киль (kilʹ)