кост
Bulgarian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kostь.
Pronunciation
- IPA(key): [kɔst]
Audio: (file)
Noun
кост • (kost) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | кост kost |
ко́сти kósti |
| definite | костта́ kosttá |
ко́стите kóstite |
Derived terms
nouns
- кости́лка (kostílka)
- кости́ца (kostíca)
- ко́стка (kóstka) (dialectal)
- косту́р (kostúr)
References
- “кост”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “кост”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Nayden Gerov (1897) “кость”, in Рѣчникъ на Блъгарскꙑй язꙑкъ. Съ тлъкувание рѣчи-тꙑ на Блъгарскꙑ и на Русскꙑ. [Dictionary of the Bulgarian language][1] (in Bulgarian), volume 2, Plovdiv: Дружествена печꙗтница "Съгласие.", page 402
- “кость”, in Старобългарски речник [Dictionary of Old Bulgarian] (in Bulgarian), https://histdict.uni-sofia.bg, 2011—2025
Anagrams
- скот (skot)
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kostь, from Proto-Indo-European *kost-, compare *h₃ost-.
Pronunciation
- IPA(key): /kôːst/
Noun
ко̑ст f (Latin spelling kȏst)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ко̑ст | ко̏сти |
| genitive | кости | ко̀стијӯ |
| dative | кости | костима |
| accusative | кост | кости |
| vocative | кости | кости |
| locative | кости | костима |
| instrumental | ко̏шћу | костима |
Further reading
- “кост”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
- Pero Budmani, editor (1898–1903), “kȏst”, in Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika[2] (in Serbo-Croatian), volume 5, Zagreb: JAZU, page 368