краянин

Ukrainian

Etymology

From край (kraj) +‎ -янин (-janyn). Compare Polish krajan.

Pronunciation

  • IPA(key): [krɐˈjanen]

Noun

края́нин • (krajánynm pers (genitive края́нина, nominative plural края́ни, genitive plural края́н, female equivalent края́нка)

  1. compatriot, countryman, fellow countryman (somebody from one's own country)
    Synonyms: співвітчи́зник m (spivvitčýznyk), земля́к m (zemlják)

Declension

Declension of края́нин
(pers hard masc-form accent-a)
singular plural
nominative края́нин
krajányn
края́ни
krajány
genitive края́нина
krajányna
края́н
kraján
dative края́нинові, края́нину
krajánynovi, krajánynu
края́нам
krajánam
accusative края́нина
krajányna
края́н
kraján
instrumental края́нином
krajánynom
края́нами
krajánamy
locative края́нинові, края́нині
krajánynovi, krajányni
края́нах
krajánax
vocative края́нине
krajányne
края́ни
krajány

Further reading