марва
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian marha, from Old High German mariha.
Pronunciation
- IPA(key): /mâːrʋa/
- Hyphenation: мар‧ва
Noun
ма̑рва f (Latin spelling mȃrva)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | марва | марве |
| genitive | марве | марва |
| dative | марви | марвама |
| accusative | марву | марве |
| vocative | марво | марве |
| locative | марви | марвама |
| instrumental | марвом | марвама |
References
- “марва”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025