marva
See also: Marva
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian marha, from Old High German marchat.
Pronunciation
- IPA(key): /mâːrʋa/
- Hyphenation: mar‧va
Noun
mȃrva f (Cyrillic spelling ма̑рва)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | marva | marve |
| genitive | marve | marva |
| dative | marvi | marvama |
| accusative | marvu | marve |
| vocative | marvo | marve |
| locative | marvi | marvama |
| instrumental | marvom | marvama |
References
- “marva”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025