мерен

Bulgarian

Etymology 1

From Proto-Slavic *měrьnъ; equivalent to ме́ра (méra, measure) +‎ -ен (-en).

Adjective

ме́рен • (méren)

  1. measuring, referential
    ме́рна едини́цаmérna edinícaunit of measure
Declension
Declension of ме́рен (no comparative)
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite ме́рен
méren
ме́рна
mérna
ме́рно
mérno
ме́рни
mérni
definite
(subject form)
ме́рният
mérnijat
ме́рната
mérnata
ме́рното
mérnoto
ме́рните
mérnite
definite
(object form)
ме́рния
mérnija
Derived terms
  • ме́рник (mérnik, hindsight)
  • ме́рност (mérnost, order, periodicity) (dialectal)

References

  • мерен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • Georgiev, Vladimir I., editor (1986), “ме́рен¹”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 3 (крес¹ – мѝнго¹), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, page 746

Etymology 2

From Proto-Slavic *měrenъ, fossilized from the past passive participle of меря (merja, to measure) +‎ -ен (-en).

Participle

ме́рен • (méren)

  1. indefinite masculine singular past passive participle of ме́ря (mérja)

Adjective

ме́рен • (méren)

  1. metrical, periodic, rhythmic
    ме́рена речmérena rečrhythmic diction
  2. (relational) measuring
Declension
Positive forms of ме́рен
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite ме́рен
méren
ме́рена
mérena
ме́рено
méreno
ме́рени
méreni
definite
(subject form)
ме́реният
mérenijat
ме́рената
mérenata
ме́реното
mérenoto
ме́рените
mérenite
definite
(object form)
ме́рения
mérenija
Comparative forms of ме́рен
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite по́-ме́рен
pó-méren
по́-ме́рена
pó-mérena
по́-ме́рено
pó-méreno
по́-ме́рени
pó-méreni
definite
(subject form)
по́-ме́реният
pó-mérenijat
по́-ме́рената
pó-mérenata
по́-ме́реното
pó-mérenoto
по́-ме́рените
pó-mérenite
definite
(object form)
по́-ме́рения
pó-mérenija
Superlative forms of ме́рен
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite на́й-ме́рен
náj-méren
на́й-ме́рена
náj-mérena
на́й-ме́рено
náj-méreno
на́й-ме́рени
náj-méreni
definite
(subject form)
на́й-ме́реният
náj-mérenijat
на́й-ме́рената
náj-mérenata
на́й-ме́реното
náj-mérenoto
на́й-ме́рените
náj-mérenite
definite
(object form)
на́й-ме́рения
náj-mérenija
Derived terms
  • ме́реница (mérenica, targeting)

References

  • мерен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014

Macedonian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmɛɾɛn]

Adjective

мерен • (meren) (not comparable)

  1. (relational) measurement

Declension

Declension of мерен
masculine feminine neuter plural
indefinite мерен (meren) мерна (merna) мерно (merno) мерни (merni)
definite unspecified мерниот (merniot) мерната (mernata) мерното (mernoto) мерните (mernite)
definite proximal мерниов (merniov) мернава (mernava) мерново (mernovo) мерниве (mernive)
definite distal мернион (mernion) мернана (mernana) мерноно (mernono) мернине (mernine)

Participle

мерен • (meren)

  1. masculine singular adjectival participle of мери (meri)

Declension

Declension of мерен
masculine feminine neuter plural
indefinite мерен (meren) мерена (merena) мерено (mereno) мерени (mereni)
definite unspecified мерениот (mereniot) мерената (merenata) мереното (merenoto) мерените (merenite)
definite proximal мерениов (mereniov) меренава (merenava) мереново (merenovo) мерениве (merenive)
definite distal меренион (merenion) меренана (merenana) мереноно (merenono) меренине (merenine)