муезин
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish مؤذن (müezzin), from Arabic مُؤَذِّن (muʔaḏḏin, “one who calls (to prayer), crier”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuɛzin]
- Hyphenation: му‧е‧зин
Noun
муезин • (muezin) m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | муезин (muezin) | муезини (muezini) |
| definite unspecified | муезинот (muezinot) | муезините (muezinite) |
| definite proximal | муезинов (muezinov) | муезиниве (muezinive) |
| definite distal | муезинон (muezinon) | муезинине (muezinine) |
| vocative | муезину (muezinu) | муезини (muezini) |
| count form | — | муезина (muezina) |