навик
Bulgarian
Etymology
Deverbal of нави́квам (navíkvam, “to get used to”). Diachronically, inherited from Proto-Slavic *navykъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnavik]
Noun
на́вик • (návik) m
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | на́вик návik |
на́вици návici |
definite (subject form) |
на́викът návikǎt |
на́виците návicite |
definite (object form) |
на́вика návika | |
count form | — | на́вика návika |
Related terms
- нау́ка (naúka, “science”), поу́ка (poúka, “moral”)
- обич (obič, “fondness”)
- обича́й (običáj, “custom”)
- приви́чка (privíčka, “habitude”)
References
- “навик”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “навик”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Georgiev, Vladimir I., Duridanov, I. V., editors (1995), “навик”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 4 (мѝнго² – па̀дам), Sofia: Prof. Marin Drinov Pubg. House, →ISBN, page 459
Anagrams
- викна (vikna)