оборвать
Russian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ɐbɐrˈvatʲ]
Audio: (file)
Verb
оборва́ть • (oborvátʹ) pf (imperfective обрыва́ть)
Conjugation
Conjugation of оборва́ть (class 6°b/c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | оборва́ть oborvátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | оборва́вший oborvávšij |
| passive | — | обо́рванный obórvannyj |
| adverbial | — | оборва́в oborváv, оборва́вши oborvávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | оборву́ oborvú |
| 2nd singular (ты) | — | оборвёшь oborvjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | оборвёт oborvjót |
| 1st plural (мы) | — | оборвём oborvjóm |
| 2nd plural (вы) | — | оборвёте oborvjóte |
| 3rd plural (они́) | — | оборву́т oborvút |
| imperative | singular | plural |
| оборви́ oborví |
оборви́те oborvíte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | оборва́л oborvál |
оборва́ли oborváli |
| feminine (я/ты/она́) | оборвала́ oborvalá | |
| neuter (оно́) | оборва́ло oborválo | |