тимар
Bulgarian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish تیمار (timar).
Pronunciation
- IPA(key): [tiˈmar]
Noun
тима́р • (timár) m
- kind of Ottoman Empire fief granted by the Sultan to a spahi (спахи́я (spahíja)) in exchange for his cavalryman service and cultivated by villeins who leased it from him, timar
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | тима́р timár |
тима́ри timári |
definite (subject form) |
тима́рят timárjat |
тима́рите timárite |
definite (object form) |
тима́ря timárja | |
count form | — | тима́ря timárja |
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish تیمار (timar).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtimar]
Noun
тимар • (timar) m
- a kind of Ottoman Empire fief granted by the Sultan to a spahi (спахија) in exchange for his cavalryman service and cultivated by villeins who leased it from him, timar
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | тимар (timar) | тимари (timari) |
definite unspecified | тимарот (timarot) | тимарите (timarite) |
definite proximal | тимаров (timarov) | тимариве (timarive) |
definite distal | тимарон (timaron) | тимарине (timarine) |
vocative | тимару (timaru) | тимари (timari) |
count form | — | тимара (timara) |
See also
- спаилак/спахилак m (spailak/spahilak)
- феуд m (feud)
References
- “тимар” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu
- Koneski, Kiril (1999) “тимар”, in Правописен речник на македонскиот литературен јазик (Pravopisen rečnik na makedonskiot literaturen jazik) [Orthographic Dictionary of the Macedonian literary language] (in Macedonian), "Prosvetno delo", page 460
Anagrams
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish تیمار (timar).
Pronunciation
- IPA(key): /tǐmaːr/
Noun
тѝма̄р m inan (Latin spelling tìmār)
- a kind of Ottoman Empire fief granted by the Sultan to a spahi (спа̀хија) in exchange for his cavalryman service and cultivated by villeins who leased it from him, timar