туу

Kazakh

Alternative scripts
Arabic تۋۋ
Cyrillic туу
Latin tuu

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *tog-.

Pronunciation

  • IPA(key): /tu.wuw/, [tʰu.wuw]

Verb

туу • (tuu)

  1. to give birth to
  2. to appear, arise

Conjugation

Conjugation of туу
infinitive туу (tuu)
participle past туған (tuğan)
future туар (tuar)
transitory past туатын (tuatyn)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
informal formal informal formal
мен сен сіз ол біз сендер сіздер олар
past simple тудым (tudym) тудың (tudyñ) тудыңыз (tudyñyz) туды (tudy) тудық (tudyq) тудыңдар (tudyñdar) тудыңыздар (tudyñyzdar) туды (tudy)
distant direct туғанмын (tuğanmyn) туғансың (tuğansyñ) туғансыз (tuğansyz) туған (tuğan) туғанбыз (tuğanbyz) туғансыңдар (tuğansyñdar) туғансыздар (tuğansyzdar) туған (tuğan)
indirect туыппын (tuyppyn) туыпсың (tuypsyñ) туыпсыз (tuypsyz) туыпты (tuypty) туыппыз (tuyppyz) туыпсыңдар (tuypsyñdar) туыпсыздар (tuypsyzdar) туыпты (tuypty)
habitual туатынмын (tuatynmyn) туатынсың (tuatynsyñ) туатынсыз (tuatynsyz) туатын (tuatyn) туатынбыз (tuatynbyz) туатынсыңдар (tuatynsyñdar) туатынсыздар (tuatynsyzdar) туатын (tuatyn)
present aorist туамын (tuamyn) туасың (tuasyñ) туасыз (tuasyz) туады (tuady) туамыз (tuamyz) туасыңдар (tuasyñdar) туасыздар (tuasyzdar) туады (tuady)
future presumptive туармын (tuarmyn) туарсың (tuarsyñ) туарсыз (tuarsyz) туар (tuar) туармыз (tuarmyz) туарсыңдар (tuarsyñdar) туарсыздар (tuarsyzdar) туар (tuar)
intentional тумақпын (tumaqpyn) тумақсың (tumaqsyñ) тумақсыз (tumaqsyz) тумақ (tumaq) тумақпыз (tumaqpyz) тумақсың (tumaqsyñ) тумақсыз (tumaqsyz) тумақ (tumaq)
imperative/hortative туайын (tuaiyn) ту (tu) туыңыз (tuyñyz) тусын (tusyn) туайық (tuaiyq) туыңдар (tuyñdar) туыңыздар (tuyñyzdar) тусын (tusyn)
optative туғым келеді (tuğym keledı) туғың келеді (tuğyñ keledı) туғыңыз келеді (tuğyñyz keledı) туғысы келеді (tuğysy keledı) туғымыз келеді (tuğymyz keledı) туғыларың келеді (tuğylaryñ keledı) туғыларыңыз келеді (tuğylaryñyz keledı) туғылары келеді (tuğylary keledı)
conditional тусам (tusam) тусаң (tusañ) тусаңыз (tusañyz) туса (tusa) тусақ (tusaq) тусаңдар (tusañdar) тусаңыздар (tusañyzdar) туса (tusa)

Noun

туу • (tuu)

  1. childbirth

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Kyrgyz

Etymology 1

Ultimately from Old Chinese (OC *duːɡs, *duːɡ, “banner made of animal tail or feather”). Compare also Kazakh ту (tu), Turkish tuğ; Mongolian туг (tug); etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /tuː/

Noun

туу • (tuu) (Arabic spelling تۇۇ)

  1. flag, banner
Declension
Declension of туу
singular
(жекелик)
possession →
case ↓
first-person
singular
(менин)
second-person
singular informal
(сенин)
second-person
singular formal
(сиздин)
third-person
singular/plural
(анын/алардын)
first-person
plural
(биздин)
second-person
plural informal
(силердин)
second-person
plural formal
(сиздердин)
nominative (атооч) туу
tuu
туум
tuum
тууң
tuuŋ
тууңуз
tuuŋuz
туусу
tuusu
туубуз
tuubuz
тууңар
tuuŋar
тууңуздар
tuuŋuzdar
genitive (илик) туунун
tuunun
туумдун
tuumdun
тууңдун
tuuŋdun
тууңуздун
tuuŋuzdun
туусунун
tuusunun
туубуздун
tuubuzdun
тууңардын
tuuŋardın
тууңуздардын
tuuŋuzdardın
dative (барыш) тууга
tuuga
туума
tuuma
тууңа
tuuŋa
тууңузга
tuuŋuzga
туусуна
tuusuna
туубузга
tuubuzga
тууңарга
tuuŋarga
тууңуздарга
tuuŋuzdarga
accusative (табыш) тууну
tuunu
туумду
tuumdu
тууңду
tuuŋdu
тууңузду
tuuŋuzdu
туусуну
tuusunu
туубузду
tuubuzdu
тууңарды
tuuŋardı
тууңуздарды
tuuŋuzdardı
locative (жатыш) тууда
tuuda
туумда
tuumda
тууңда
tuuŋda
тууңузда
tuuŋuzda
туусунда
tuusunda
туубузда
tuubuzda
тууңарда
tuuŋarda
тууңуздарда
tuuŋuzdarda
ablative (чыгыш) туудан
tuudan
туумдан
tuumdan
тууңдан
tuuŋdan
тууңуздан
tuuŋuzdan
туусунан
tuusunan
туубуздан
tuubuzdan
тууңардан
tuuŋardan
тууңуздардан
tuuŋuzdardan
plural
(көптөгөн)
possession →
case ↓
first-person
singular
(менин)
second-person
singular informal
(сенин)
second-person
singular formal
(сиздин)
third-person
singular/plural
(анын/алардын)
first-person
plural
(биздин)
second-person
plural informal
(силердин)
second-person
plural formal
(сиздердин)
nominative (атооч) туулар
tuular
тууларым
tuularım
тууларың
tuularıŋ
тууларыңыз
tuularıŋız
туулары
tuuları
тууларыбыз
tuularıbız
тууларыңар
tuularıŋar
тууларыңыздар
tuularıŋızdar
genitive (илик) туулардын
tuulardın
тууларымдын
tuularımdın
тууларыңдын
tuularıŋdın
тууларыңыздын
tuularıŋızdın
тууларынын
tuularının
тууларыбыздын
tuularıbızdın
тууларыңардын
tuularıŋardın
тууларыңыздардын
tuularıŋızdardın
dative (барыш) тууларга
tuularga
тууларыма
tuularıma
тууларыңа
tuularıŋa
тууларыңызга
tuularıŋızga
тууларына
tuularına
тууларыбызга
tuularıbızga
тууларыңарга
tuularıŋarga
тууларыңыздарга
tuularıŋızdarga
accusative (табыш) тууларды
tuulardı
тууларымды
tuularımdı
тууларыңды
tuularıŋdı
тууларыңызды
tuularıŋızdı
тууларыны
tuularını
тууларыбызды
tuularıbızdı
тууларыңарды
tuularıŋardı
тууларыңыздарды
tuularıŋızdardı
locative (жатыш) тууларда
tuularda
тууларымда
tuularımda
тууларыңда
tuularıŋda
тууларыңызда
tuularıŋızda
тууларында
tuularında
тууларыбызда
tuularıbızda
тууларыңарда
tuularıŋarda
тууларыңыздарда
tuularıŋızdarda
ablative (чыгыш) туулардан
tuulardan
тууларымдан
tuularımdan
тууларыңдан
tuularıŋdan
тууларыңыздан
tuularıŋızdan
тууларынан
tuularınan
тууларыбыздан
tuularıbızdan
тууларыңардан
tuularıŋardan
тууларыңыздардан
tuularıŋızdardan
Derived terms
  • туучу (tuucu, agentive)

Etymology 2

Cognate with Kazakh ту (tu), Azerbaijani doğ, Uzbek tugʻ, Turkish doğ, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /tuː/

Verb

туу • (tuu)

  1. second-person singular imperative of тууш (tuuş, to give birth to)

Southern Altai

Etymology 1

from Proto-Turkic *tāg (mountain).

Noun

туу • (tuu)

  1. (geography) mountain
Declension
Inflection of туу
singular plural
absolute туу (tuu) туулар (tuular)
definite genitive тууныҥ (tuunïŋ) туулардыҥ (tuulardïŋ)
dative тууга (tuuga) тууларга (tuularga)
definite accusative тууды (tuudï) тууларды (tuulardï)
locative тууда (tuuda) тууларда (tuularda)
ablative туудаҥ (tuudaŋ) туулардаҥ (tuulardaŋ)

Etymology 2

Cognate with Old Turkic [script needed] (tugur-); Uzbek tugʻ, Azerbaijani doğ, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /tuː/

Verb

туу • (tuu)

  1. second-person singular imperative of туур (tuur, to give birth to; to lay [of birds])

Tatar

Etymology

Cognate with Bashkir тыуыу (tıwıw), Turkish doğmak.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Verb

туу • (tuwu) (verbal noun, infinitive II туарга)

  1. to be born

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

  • туган ил (tuğan il), туган җир (tuğan cir, homeland)
  • туган тел (tuğan tel, mother language)
  • туган көн (tuğan kön, birthday)