төп

From Proto-Turkic *tǖp (“bottom; basis, foundation; root”).

Cognate with Old Turkic [script needed] (tüp, “bottom; basis; root”), Turkish dip (“bottom; depth; ground”).

• IPA^(key): [ˈtʏ̞p]
• Hyphenation: төп (one syllable)

төп • (töp)

1. main, chief

   Төп сәбәп.

   Töp səbəp.

   Root cause.

   Тираж, билдәле булыуынса, баҫма абруйының төп күрһәткесе.

   Tiraj, bildəle bulıwınsa, baśma abruyınıñ töp kürhətkese.

   The circulation, as is known, is the main indicator of a periodical's authoritativeness.

   Төрлө рәүешкә инә белеү — актёрҙың төп һөнәре.

   Törlö rəweşkə inə belew — aktyorźıñ töp hönəre.

   To be able to act in different images the main skill of an actor.

   Өфө аэропорты — республикабыҙҙың төп һауа ҡапҡаһы.

   Öfö aeroportı — respublikabıźźıñ töp hawa qapqahı.

   The Ufa airport is the main air terminal of our republic (of Bashkortostan).

төп • (töp)

1. floor, bed (hard surface at the bottom of a body of water)
2. bottom surface of a container
3. tree stump
4. measure word for cultivated plants

   Йөҙ төп бәрәңге.

   Yöź töp bərəñge.

   One hundred potato plants.

• тәҙрә төбө (təźrə töbö)