угарнуть
Russian
Etymology
угара́ть (ugarátʹ) + -ну́ть (-nútʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ʊɡɐrˈnutʲ]
Verb
угарну́ть • (ugarnútʹ) pf (imperfective угара́ть or угора́ть)
Conjugation
Conjugation of угарну́ть (class 3b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | угарну́ть ugarnútʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | угарну́вший ugarnúvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | угарну́в ugarnúv, угарну́вши ugarnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | угарну́ ugarnú |
| 2nd singular (ты) | — | угарнёшь ugarnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | угарнёт ugarnjót |
| 1st plural (мы) | — | угарнём ugarnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | угарнёте ugarnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | угарну́т ugarnút |
| imperative | singular | plural |
| угарни́ ugarní |
угарни́те ugarníte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | угарну́л ugarnúl |
угарну́ли ugarnúli |
| feminine (я/ты/она́) | угарну́ла ugarnúla | |
| neuter (оно́) | угарну́ло ugarnúlo | |