харфа
Macedonian
Etymology
From Old High German harfa, from Proto-Germanic *harpǭ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈxarfa]
Audio: (file)
Noun
харфа • (harfa) f
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | харфа (harfa) | харфи (harfi) |
| definite unspecified | харфата (harfata) | харфите (harfite) |
| definite proximal | харфава (harfava) | харфиве (harfive) |
| definite distal | харфана (harfana) | харфине (harfine) |
| vocative | харфо (harfo) | харфи (harfi) |
Serbo-Croatian
Etymology
From Old High German harfa, from Proto-Germanic *harpǭ.
Noun
ха̑рфа f (Latin spelling hȃrfa)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | харфа | харфе |
| genitive | харфе | ха̑рфа̄ / ха̑рфӣ |
| dative | харфи | харфама |
| accusative | харфу | харфе |
| vocative | харфо | харфе |
| locative | харфи | харфама |
| instrumental | харфом | харфама |