Old Armenian
Verb
ամանեմ • (amanem) (aorist indicative ամանեցի)
- alternative form of ամամ (amam)
Conjugation
active
| infinitive
|
ամանել (amanel)
|
participle
|
ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
ամանեց- (amanecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
ամանեմ (amanem)
|
ամանես (amanes)
|
ամանէ (amanē)
|
ամանեմք (amanemkʻ)
|
ամանէք (amanēkʻ)
|
ամանեն (amanen)
|
| imperfect
|
ամանէի, ամանեի* (amanēi, amanei*)
|
ամանէիր, ամանեիր* (amanēir, amaneir*)
|
ամանէր (amanēr)
|
ամանէաք, ամանեաք* (amanēakʻ, amaneakʻ*)
|
ամանէիք, ամանեիք* (amanēikʻ, amaneikʻ*)
|
ամանէին, ամանեին* (amanēin, amanein*)
|
| aorist
|
ամանեցի (amanecʻi)
|
ամանեցեր (amanecʻer)
|
ամանեաց (amaneacʻ)
|
ամանեցաք (amanecʻakʻ)
|
ամանեցէք, ամանեցիք (amanecʻēkʻ, amanecʻikʻ)
|
ամանեցին (amanecʻin)
|
| subjunctive
|
| present
|
ամանիցեմ (amanicʻem)
|
ամանիցես (amanicʻes)
|
ամանիցէ (amanicʻē)
|
ամանիցեմք (amanicʻemkʻ)
|
ամանիցէք (amanicʻēkʻ)
|
ամանիցեն (amanicʻen)
|
| aorist
|
ամանեցից (amanecʻicʻ)
|
ամանեսցես (amanescʻes)
|
ամանեսցէ (amanescʻē)
|
ամանեսցուք (amanescʻukʻ)
|
ամանեսջիք (amanesǰikʻ)
|
ամանեսցեն (amanescʻen)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
ամանեա՛ (amaneá)
|
—
|
—
|
ամանեցէ՛ք (amanecʻḗkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
ամանեսջի՛ր (amanesǰír)
|
—
|
—
|
ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ ամաներ (mí amaner)
|
—
|
—
|
մի՛ ամանէք (mí amanēkʻ)
|
—
|
mediopassive
| infinitive
|
ամանել, ամանիլ* (amanel, amanil*)
|
participle
|
ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
ամանեց- (amanecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
ամանիմ (amanim)
|
ամանիս (amanis)
|
ամանի (amani)
|
ամանիմք (amanimkʻ)
|
ամանիք (amanikʻ)
|
ամանին (amanin)
|
| imperfect
|
ամանէի (amanēi)
|
ամանէիր (amanēir)
|
ամանէր, ամանիւր (amanēr, amaniwr)
|
ամանէաք (amanēakʻ)
|
ամանէիք (amanēikʻ)
|
ամանէին (amanēin)
|
| aorist
|
ամանեցայ (amanecʻay)
|
ամանեցար (amanecʻar)
|
ամանեցաւ (amanecʻaw)
|
ամանեցաք (amanecʻakʻ)
|
ամանեցայք (amanecʻaykʻ)
|
ամանեցան (amanecʻan)
|
| subjunctive
|
| present
|
ամանիցիմ (amanicʻim)
|
ամանիցիս (amanicʻis)
|
ամանիցի (amanicʻi)
|
ամանիցիմք (amanicʻimkʻ)
|
ամանիցիք (amanicʻikʻ)
|
ամանիցին (amanicʻin)
|
| aorist
|
ամանեցայց (amanecʻaycʻ)
|
ամանեսցիս (amanescʻis)
|
ամանեսցի (amanescʻi)
|
ամանեսցուք (amanescʻukʻ)
|
ամանեսջիք (amanesǰikʻ)
|
ամանեսցին (amanescʻin)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
ամանեա՛ց (amaneácʻ)
|
—
|
—
|
ամանեցարո՛ւք (amanecʻarúkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
ամանեսջի՛ր (amanesǰír)
|
—
|
—
|
ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ ամանիր (mí amanir)
|
—
|
—
|
մի՛ ամանիք (mí amanikʻ)
|
—
|