ամամ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *am- (to fill); cognate with Sanskrit अमत (ámatra, a large drinking vessel), Ancient Greek ἀμίς (amís, chamber-pot), ἄμη (ámē, water-bucket).[1][2]

Verb

ամամ • (amam)

  1. (transitive) to fill; to put in a vessel or bag, to bag
  2. (transitive) to pour out, to empty, to discharge
    ամալ ծարիր յաչսamal carir yačʻsto colour the eyes with prepared antimony
  3. (transitive) to cast forth or emit
  4. (mediopassive, intransitive) to be emptied

Conjugation

active
infinitive ամալ (amal) participle ամացեալ (amacʻeal)
causative ամացուցանեմ (amacʻucʻanem) aorist stem ամաց- (amacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ամամ (amam) ամաս (amas) ամայ (amay) ամամք (amamkʻ) ամայք (amaykʻ) աման (aman)
imperfect ամայի (amayi) ամայիր (amayir) ամայր (amayr) ամայաք (amayakʻ) ամայիք (amayikʻ) ամային (amayin)
aorist ամացի (amacʻi) ամացեր (amacʻer) ամաց (amacʻ) ամացաք (amacʻakʻ) ամացէք, ամացիք (amacʻēkʻ, amacʻikʻ) ամացին (amacʻin)
subjunctive
present ամայցեմ (amaycʻem) ամայցես (amaycʻes) ամայցէ (amaycʻē) ամայցեմք (amaycʻemkʻ) ամայցէք (amaycʻēkʻ) ամայցեն (amaycʻen)
aorist ամացից (amacʻicʻ) ամասցես (amascʻes) ամասցէ (amascʻē) ամասցուք (amascʻukʻ) ամասջիք (amasǰikʻ) ամասցեն (amascʻen)
imperatives
imperative ամա՛ (amá) ամացէ՛ք (amacʻḗkʻ)
cohortative ամասջի՛ր (amasǰír) ամասջի՛ք (amasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ամար (mí amar) մի՛ ամայք (mí amaykʻ)
mediopassive
infinitive ամալ (amal) participle ամացեալ (amacʻeal)
causative ամացուցանեմ (amacʻucʻanem) aorist stem ամաց- (amacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ամամ (amam) ամաս (amas) ամայ (amay) ամամք (amamkʻ) ամայք (amaykʻ) աման (aman)
imperfect ամայի (amayi) ամայիր (amayir) ամայր (amayr) ամայաք (amayakʻ) ամայիք (amayikʻ) ամային (amayin)
aorist ամացայ (amacʻay) ամացար (amacʻar) ամացաւ (amacʻaw) ամացաք (amacʻakʻ) ամացայք (amacʻaykʻ) ամացան (amacʻan)
subjunctive
present ամայցիմ (amaycʻim) ամայցիս (amaycʻis) ամայցի (amaycʻi) ամայցիմք (amaycʻimkʻ) ամայցիք (amaycʻikʻ) ամայցին (amaycʻin)
aorist ամացայց (amacʻaycʻ) ամասցիս (amascʻis) ամասցի (amascʻi) ամասցուք (amascʻukʻ) ամասջիք (amasǰikʻ) ամասցին (amascʻin)
imperatives
imperative ամացի՛ր (amacʻír) ամացարո՛ւք (amacʻarúkʻ)
cohortative ամասջի՛ր (amasǰír) ամասջի՛ք (amasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ամար (mí amar) մի՛ ամայք (mí amaykʻ)

Derived terms

  • ամայի (amayi)
  • աման (aman)
  • ամացուցանեմ (amacʻucʻanem)
  • ծովամաց (covamacʻ)

References

  1. ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 36–37
  2. ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ամալ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press

Further reading

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ամամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ամամ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy