բարձրանամ

Old Armenian

Etymology

Suffixed verb: բարձր (barjr) +‎ -ան- (-an-).

Verb

բարձրանամ • (barjranam)  (aorist indicative բարձրացայ)

  1. (intransitive) to rise, to ascend, to reascend, to surmount, to exceed, to surpass
  2. (intransitive) to increase, to grow
  3. (intransitive, figuratively) to be proud, to pride oneself

Conjugation

mediopassive
infinitive բարձրանալ (barjranal) participle բարձրացեալ (barjracʻeal)
causative բարձրացուցանեմ (barjracʻucʻanem) aorist stem բարձրաց- (barjracʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present բարձրանամ (barjranam) բարձրանաս (barjranas) բարձրանայ (barjranay) բարձրանամք (barjranamkʻ) բարձրանայք (barjranaykʻ) բարձրանան (barjranan)
imperfect բարձրանայի (barjranayi) բարձրանայիր (barjranayir) բարձրանայր (barjranayr) բարձրանայաք (barjranayakʻ) բարձրանայիք (barjranayikʻ) բարձրանային (barjranayin)
aorist բարձրացայ (barjracʻay) բարձրացար (barjracʻar) բարձրացաւ (barjracʻaw) բարձրացաք (barjracʻakʻ) բարձրացայք (barjracʻaykʻ) բարձրացան (barjracʻan)
subjunctive
present բարձրանայցիմ (barjranaycʻim) բարձրանայցիս (barjranaycʻis) բարձրանայցի (barjranaycʻi) բարձրանայցիմք (barjranaycʻimkʻ) բարձրանայցիք (barjranaycʻikʻ) բարձրանայցին (barjranaycʻin)
aorist բարձրացայց (barjracʻaycʻ) բարձրասցիս (barjrascʻis) բարձրասցի (barjrascʻi) բարձրասցուք (barjrascʻukʻ) բարձրասջիք (barjrasǰikʻ) բարձրասցին (barjrascʻin)
imperatives
imperative բարձրացի՛ր (barjracʻír) բարձրացարո՛ւք (barjracʻarúkʻ)
cohortative բարձրասջի՛ր (barjrasǰír) բարձրասջի՛ք (barjrasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ բարձրանար (mí barjranar) մի՛ բարձրանայք (mí barjranaykʻ)

Descendants

  • Armenian: բարձրանալ (barjranal)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “բարձրանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy