գոյութիւն
Old Armenian
Etymology
From գոյ (goy) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
գոյութիւն • (goyutʻiwn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | գոյութիւն (goyutʻiwn) | գոյութիւնք (goyutʻiwnkʻ) |
| genitive | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) |
| dative | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) |
| accusative | գոյութիւն (goyutʻiwn) | գոյութիւնս (goyutʻiwns) |
| ablative | գոյութենէ (goyutʻenē) | գոյութեանց (goyutʻeancʻ) |
| instrumental | գոյութեամբ (goyutʻeamb) | գոյութեամբք (goyutʻeambkʻ) |
| locative | գոյութեան (goyutʻean) | գոյութիւնս (goyutʻiwns) |
Descendants
- Armenian: գոյություն (goyutʻyun) (goyut’yun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գոյութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy