Old Armenian
Verb
խանծեմ • (xancem) (aorist indicative խանծեցի)
- alternative form of խանձեմ (xanjem)
Conjugation
active
| infinitive
|
խանծել (xancel)
|
participle
|
խանծեցեալ, խանծեալ (xancecʻeal, xanceal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
խանծեց- (xancecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
խանծեմ (xancem)
|
խանծես (xances)
|
խանծէ (xancē)
|
խանծեմք (xancemkʻ)
|
խանծէք (xancēkʻ)
|
խանծեն (xancen)
|
| imperfect
|
խանծէի, խանծեի* (xancēi, xancei*)
|
խանծէիր, խանծեիր* (xancēir, xanceir*)
|
խանծէր (xancēr)
|
խանծէաք, խանծեաք* (xancēakʻ, xanceakʻ*)
|
խանծէիք, խանծեիք* (xancēikʻ, xanceikʻ*)
|
խանծէին, խանծեին* (xancēin, xancein*)
|
| aorist
|
խանծեցի (xancecʻi)
|
խանծեցեր (xancecʻer)
|
խանծեաց (xanceacʻ)
|
խանծեցաք (xancecʻakʻ)
|
խանծեցէք, խանծեցիք (xancecʻēkʻ, xancecʻikʻ)
|
խանծեցին (xancecʻin)
|
| subjunctive
|
| present
|
խանծիցեմ (xancicʻem)
|
խանծիցես (xancicʻes)
|
խանծիցէ (xancicʻē)
|
խանծիցեմք (xancicʻemkʻ)
|
խանծիցէք (xancicʻēkʻ)
|
խանծիցեն (xancicʻen)
|
| aorist
|
խանծեցից (xancecʻicʻ)
|
խանծեսցես (xancescʻes)
|
խանծեսցէ (xancescʻē)
|
խանծեսցուք (xancescʻukʻ)
|
խանծեսջիք (xancesǰikʻ)
|
խանծեսցեն (xancescʻen)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
խանծեա՛ (xanceá)
|
—
|
—
|
խանծեցէ՛ք (xancecʻḗkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
խանծեսջի՛ր (xancesǰír)
|
—
|
—
|
խանծեսջի՛ք (xancesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ խանծեր (mí xancer)
|
—
|
—
|
մի՛ խանծէք (mí xancēkʻ)
|
—
|
mediopassive
| infinitive
|
խանծել, խանծիլ* (xancel, xancil*)
|
participle
|
խանծեցեալ, խանծեալ (xancecʻeal, xanceal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
խանծեց- (xancecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
խանծիմ (xancim)
|
խանծիս (xancis)
|
խանծի (xanci)
|
խանծիմք (xancimkʻ)
|
խանծիք (xancikʻ)
|
խանծին (xancin)
|
| imperfect
|
խանծէի (xancēi)
|
խանծէիր (xancēir)
|
խանծէր, խանծիւր (xancēr, xanciwr)
|
խանծէաք (xancēakʻ)
|
խանծէիք (xancēikʻ)
|
խանծէին (xancēin)
|
| aorist
|
խանծեցայ (xancecʻay)
|
խանծեցար (xancecʻar)
|
խանծեցաւ (xancecʻaw)
|
խանծեցաք (xancecʻakʻ)
|
խանծեցայք (xancecʻaykʻ)
|
խանծեցան (xancecʻan)
|
| subjunctive
|
| present
|
խանծիցիմ (xancicʻim)
|
խանծիցիս (xancicʻis)
|
խանծիցի (xancicʻi)
|
խանծիցիմք (xancicʻimkʻ)
|
խանծիցիք (xancicʻikʻ)
|
խանծիցին (xancicʻin)
|
| aorist
|
խանծեցայց (xancecʻaycʻ)
|
խանծեսցիս (xancescʻis)
|
խանծեսցի (xancescʻi)
|
խանծեսցուք (xancescʻukʻ)
|
խանծեսջիք (xancesǰikʻ)
|
խանծեսցին (xancescʻin)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
խանծեա՛ց (xanceácʻ)
|
—
|
—
|
խանծեցարո՛ւք (xancecʻarúkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
խանծեսջի՛ր (xancesǰír)
|
—
|
—
|
խանծեսջի՛ք (xancesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ խանծիր (mí xancir)
|
—
|
—
|
մի՛ խանծիք (mí xancikʻ)
|
—
|