հրատապ

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian հրատապ (hratap).

Pronunciation

Adjective

հրատապ • (hratap) (superlative ամենահրատապ)

  1. urgent, pressing
  2. (dated) ardent, burning

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative հրատապ (hratap) հրատապներ (hratapner)
dative հրատապի (hratapi) հրատապների (hratapneri)
ablative հրատապից (hratapicʻ) հրատապներից (hratapnericʻ)
instrumental հրատապով (hratapov) հրատապներով (hratapnerov)
locative հրատապում (hratapum) հրատապներում (hratapnerum)
definite forms
nominative հրատապը / հրատապն (hratapə / hratapn) հրատապները / հրատապներն (hratapnerə / hratapnern)
dative հրատապին (hratapin) հրատապներին (hratapnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative հրատապս (hrataps) հրատապներս (hratapners)
dative հրատապիս (hratapis) հրատապներիս (hratapneris)
ablative հրատապիցս (hratapicʻs) հրատապներիցս (hratapnericʻs)
instrumental հրատապովս (hratapovs) հրատապներովս (hratapnerovs)
locative հրատապումս (hratapums) հրատապներումս (hratapnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative հրատապդ (hratapd) հրատապներդ (hratapnerd)
dative հրատապիդ (hratapid) հրատապներիդ (hratapnerid)
ablative հրատապիցդ (hratapicʻd) հրատապներիցդ (hratapnericʻd)
instrumental հրատապովդ (hratapovd) հրատապներովդ (hratapnerovd)
locative հրատապումդ (hratapumd) հրատապներումդ (hratapnerumd)

Old Armenian

Etymology

հուր (hur) +‎ -ա- (-a-) +‎ տապ (tap)

Adjective

հրատապ • (hratap)

  1. (post-Classical) ardent, burning

Descendants

  • Armenian: հրատապ (hratap)

Further reading

  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրատապ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրատապ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy