մարթ
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Adjective
մարթ • (martʻ)
- possible
- մա՛րթ է ― mártʻ ē ― it is possible, it may he so; it is fitting or proper
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | մարթ (martʻ) | մարթք (martʻkʻ) |
| genitive | մարթի (martʻi) | ? |
| dative | մարթի (martʻi) | ? |
| accusative | մարթ (martʻ) | մարթս (martʻs) |
| ablative | մարթէ (martʻē) | ? |
| instrumental | ? | ? |
| locative | մարթի (martʻi) | մարթս (martʻs) |
the instrumental singular and the genitive/dative/instrumental plural are not attested, which does not allow determining whether the word followed an i-type or an i-a-type declension
Derived terms
- անմարթ (anmartʻ)
- անմարթութիւն (anmartʻutʻiwn)
- մարթական (martʻakan)
- մարթանամ (martʻanam)
- մարթանք (martʻankʻ)
- մարթացուցանեմ (martʻacʻucʻanem)
- մարթելի (martʻeli)
- մարթեմ (martʻem)
- մարթեցուցանեմ (martʻecʻucʻanem)
- մարթիմ (martʻim)
- մարթուն (martʻun)
- մարթուչ (martʻučʻ)
- մարթուպատշաճ (martʻupatšač)
- չմարթու (čʻmartʻu)
- չմարթութիւն (čʻmartʻutʻiwn)
- չմարթուն (čʻmartʻun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարթ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մարթ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “մարթ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Lidén, Evald (1913) “Bidrag till armenisk ljud- och ordhistorian”, in Förhandlingar vid Svenska Filolog- och Historikermötet i Göteborg den 19–21 Augusti 1912[1] (in Swedish), Göteborg: Wald. Zachrissons, page 111 of 110–112