մուրացիկ

Armenian

Etymology

From Old Armenian մուրացիկ (muracʻik).

Pronunciation

  • (Eastern Armenian) IPA(key): /muɾɑˈt͡sʰik/, [muɾɑt͡sʰík]
  • (Western Armenian) IPA(key): /muɾɑˈt͡siɡ/, [muɾɑt͡sʰíɡ]
  • Hyphenation: մու‧րա‧ցիկ

Noun

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. beggar, mendicant

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկներ (muracʻikner)
dative մուրացիկի (muracʻiki) մուրացիկների (muracʻikneri)
ablative մուրացիկից (muracʻikicʻ) մուրացիկներից (muracʻiknericʻ)
instrumental մուրացիկով (muracʻikov) մուրացիկներով (muracʻiknerov)
locative
definite forms
nominative մուրացիկը / մուրացիկն (muracʻikə / muracʻikn) մուրացիկները / մուրացիկներն (muracʻiknerə / muracʻiknern)
dative մուրացիկին (muracʻikin) մուրացիկներին (muracʻiknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մուրացիկս (muracʻiks) մուրացիկներս (muracʻikners)
dative մուրացիկիս (muracʻikis) մուրացիկներիս (muracʻikneris)
ablative մուրացիկիցս (muracʻikicʻs) մուրացիկներիցս (muracʻiknericʻs)
instrumental մուրացիկովս (muracʻikovs) մուրացիկներովս (muracʻiknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մուրացիկդ (muracʻikd) մուրացիկներդ (muracʻiknerd)
dative մուրացիկիդ (muracʻikid) մուրացիկներիդ (muracʻiknerid)
ablative մուրացիկիցդ (muracʻikicʻd) մուրացիկներիցդ (muracʻiknericʻd)
instrumental մուրացիկովդ (muracʻikovd) մուրացիկներովդ (muracʻiknerovd)
locative

Adjective

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, obtained by begging

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկներ (muracʻikner)
dative մուրացիկի (muracʻiki) մուրացիկների (muracʻikneri)
ablative մուրացիկից (muracʻikicʻ) մուրացիկներից (muracʻiknericʻ)
instrumental մուրացիկով (muracʻikov) մուրացիկներով (muracʻiknerov)
locative մուրացիկում (muracʻikum) մուրացիկներում (muracʻiknerum)
definite forms
nominative մուրացիկը / մուրացիկն (muracʻikə / muracʻikn) մուրացիկները / մուրացիկներն (muracʻiknerə / muracʻiknern)
dative մուրացիկին (muracʻikin) մուրացիկներին (muracʻiknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մուրացիկս (muracʻiks) մուրացիկներս (muracʻikners)
dative մուրացիկիս (muracʻikis) մուրացիկներիս (muracʻikneris)
ablative մուրացիկիցս (muracʻikicʻs) մուրացիկներիցս (muracʻiknericʻs)
instrumental մուրացիկովս (muracʻikovs) մուրացիկներովս (muracʻiknerovs)
locative մուրացիկումս (muracʻikums) մուրացիկներումս (muracʻiknerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մուրացիկդ (muracʻikd) մուրացիկներդ (muracʻiknerd)
dative մուրացիկիդ (muracʻikid) մուրացիկներիդ (muracʻiknerid)
ablative մուրացիկիցդ (muracʻikicʻd) մուրացիկներիցդ (muracʻiknericʻd)
instrumental մուրացիկովդ (muracʻikovd) մուրացիկներովդ (muracʻiknerovd)
locative մուրացիկումդ (muracʻikumd) մուրացիկներումդ (muracʻiknerumd)

Adverb

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. as a beggar

References

  • Aġayan, Ēduard (1976) “մուրացիկ”, in Ardi hayereni bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan

Old Armenian

Etymology

From մուրաց- (muracʻ-) +‎ -իկ (-ik).

Noun

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. beggar, mendicant, supplicator

Declension

i-a-type
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկք (muracʻikkʻ)
genitive մուրացկի (muracʻki) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
dative մուրացկի (muracʻki) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
accusative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկս (muracʻiks)
ablative մուրացկէ (muracʻkē) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
instrumental մուրացկաւ (muracʻkaw) մուրացկաւք = մուրացկօք (muracʻkawkʻ = muracʻkōkʻ)
locative մուրացկի (muracʻki) մուրացիկս (muracʻiks)

Adjective

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, borrowed

Declension

i-a-type
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկք (muracʻikkʻ)
genitive մուրացկի (muracʻki) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
dative մուրացկի (muracʻki) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
accusative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկս (muracʻiks)
ablative մուրացկէ (muracʻkē) մուրացկաց (muracʻkacʻ)
instrumental մուրացկաւ (muracʻkaw) մուրացկաւք = մուրացկօք (muracʻkawkʻ = muracʻkōkʻ)
locative մուրացկի (muracʻki) մուրացիկս (muracʻiks)

Adverb

մուրացիկ • (muracʻik)

  1. as a beggar
    մուրացիկ շրջելmuracʻik šrǰelto go begging, to mump

Descendants

  • Armenian: մուրացիկ (muracʻik)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մուրացիկ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մուրացիկ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-եցիկ”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48