յանցանք
Old Armenian
Etymology
From the stem of յանցանեմ (yancʻanem) + -ք (-kʻ).
Noun
յանցանք • (yancʻankʻ) pl
- transgression, fault, wrong, offence, error, fall, sin, trespass, crime, delinquency
- իմովս յանցանօք ― imovs yancʻanōkʻ ― through me, through my fault
- յանցանքնս համարել ումեք ― yancʻankʻns hamarel umekʻ ― to impute as a crime to
Declension
| plural (plurale tantum) | |
|---|---|
| nominative | յանցանք (yancʻankʻ) |
| genitive | յանցանաց (yancʻanacʻ) |
| dative | յանցանաց (yancʻanacʻ) |
| accusative | յանցանս (yancʻans) |
| ablative | յանցանաց (yancʻanacʻ) |
| instrumental | յանցանաւք = յանցանօք (yancʻanawkʻ = yancʻanōkʻ) |
| locative | յանցանս (yancʻans) |
Descendants
- Armenian: հանցանք (hancʻankʻ)
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յանցանք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “յանցանք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy