վանգ
Old Armenian
Alternative forms
- վանկ (vank)
Etymology
From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (wʾng /vāng/, “voice, cry”). Compare Persian بانگ (bâng, “voice, sound, noise, cry”).
Noun
վանգ • (vang)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | վանգ (vang) | վանգք (vangkʻ) |
| genitive | վանգի (vangi) | վանգից (vangicʻ) |
| dative | վանգի (vangi) | վանգից (vangicʻ) |
| accusative | վանգ (vang) | վանգս (vangs) |
| ablative | վանգէ (vangē) | վանգից (vangicʻ) |
| instrumental | վանգիւ (vangiw) | վանգիւք (vangiwkʻ) |
| locative | վանգի (vangi) | վանգս (vangs) |
Derived terms
- եզավանգ (ezavang)
- եռավանկ (eṙavank)
- երկավանգ (erkavang)
- երկավանկ (erkavank)
- երկշարավանգ (erkšaravang)
- երկվանկ (erkvank)
- շարավանգեմ (šaravangem)
- վանգանամ (vanganam)
- վանգաչափութիւն (vangačʻapʻutʻiwn)
- վանգապէս (vangapēs)
- վանգեմ (vangem)
- վանգիւն (vangiwn)
- վանկանամ (vankanam)
- փափկավանկ (pʻapʻkavank)
- քառավանգ (kʻaṙavang)
- քառավանկ (kʻaṙavank)
Descendants
- → Armenian: վանկ (vank) (learned)
References
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “վանգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վանգ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վանգ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy