גאַפֿן

Yiddish

Etymology

From Middle High German gaffen (to gape; to stare), from Old High German *gaffōn, from Proto-Germanic *gapōną. Cognate with German gaffen, Dutch gapen, English gape.

Verb

גאַפֿן • (gafn) (past participle געגאַפֿט (gegaft))

  1. gape (to stare in wonderment)

Conjugation

Conjugation of גאַפֿן
infinitive גאַפֿן
gafn
present participle גאַפֿנדיק
gafndik
past participle געגאַפֿט
gegaft
auxiliary האָבן
hobn
present איך גאַף
ikh gaf
מיר גאַפֿן
mir gafn
דו גאַפֿסט
du gafst
איר גאַפֿט
ir gaft
ער גאַפֿט
er gaft
זיי גאַפֿן
zey gafn
imperative גאַף (דו)
gaf (du)
גאַפֿט (איר)
gaft (ir)
Composed forms
past איך האָב געגאַפֿט
ikh hob gegaft
מיר האָבן געגאַפֿט
mir hobn gegaft
דו האָסט געגאַפֿט
du host gegaft
איר האָט געגאַפֿט
ir hot gegaft
ער האָט געגאַפֿט
er hot gegaft
זיי האָבן געגאַפֿט
zey hobn gegaft
pluperfect איך האָב געהאַט געגאַפֿט
ikh hob gehat gegaft
מיר האָבן געהאַט געגאַפֿט
mir hobn gehat gegaft
דו האָסט געהאַט געגאַפֿט
du host gehat gegaft
איר האָט געהאַט געגאַפֿט
ir hot gehat gegaft
ער האָט געהאַט געגאַפֿט
er hot gehat gegaft
זיי האָבן געהאַט געגאַפֿט
zey hobn gehat gegaft
future איך וועל גאַפֿן
ikh vel gafn
מיר וועלן גאַפֿן
mir veln gafn
דו וועסט גאַפֿן
du vest gafn
איר וועט גאַפֿן
ir vet gafn
ער וועט גאַפֿן
er vet gafn
זיי וועלן גאַפֿן
zey veln gafn
future perfect איך וועל האָבן געגאַפֿט
ikh vel hobn gegaft
מיר וועלן האָבן געגאַפֿט
mir veln hobn gegaft
דו וועסט האָבן געגאַפֿט
du vest hobn gegaft
איר וועט האָבן געגאַפֿט
ir vet hobn gegaft
ער וועט האָבן געגאַפֿט
er vet hobn gegaft
זיי וועלן האָבן געגאַפֿט
zey veln hobn gegaft