האַסן

Yiddish

Etymology

From Middle High German hazzen, from Old High German hazzōn, from Proto-Germanic *hatāną. Compare German hassen.

Verb

האַסן • (hasn)

  1. to hate

Conjugation

Conjugation of האַסן
infinitive האַסן
hasn
present participle האַסנדיק
hasndik
past participle געהאַסט
gehast
auxiliary האָבן
hobn
present איך האַס
ikh has
מיר האַסן
mir hasn
דו האַסט
du hast
איר האַסט
ir hast
ער האַסט
er hast
זיי האַסן
zey hasn
imperative האַס (דו)
has (du)
האַסט (איר)
hast (ir)
Composed forms
past איך האָב געהאַסט
ikh hob gehast
מיר האָבן געהאַסט
mir hobn gehast
דו האָסט געהאַסט
du host gehast
איר האָט געהאַסט
ir hot gehast
ער האָט געהאַסט
er hot gehast
זיי האָבן געהאַסט
zey hobn gehast
pluperfect איך האָב געהאַט געהאַסט
ikh hob gehat gehast
מיר האָבן געהאַט געהאַסט
mir hobn gehat gehast
דו האָסט געהאַט געהאַסט
du host gehat gehast
איר האָט געהאַט געהאַסט
ir hot gehat gehast
ער האָט געהאַט געהאַסט
er hot gehat gehast
זיי האָבן געהאַט געהאַסט
zey hobn gehat gehast
future איך וועל האַסן
ikh vel hasn
מיר וועלן האַסן
mir veln hasn
דו וועסט האַסן
du vest hasn
איר וועט האַסן
ir vet hasn
ער וועט האַסן
er vet hasn
זיי וועלן האַסן
zey veln hasn
future perfect איך וועל האָבן געהאַסט
ikh vel hobn gehast
מיר וועלן האָבן געהאַסט
mir veln hobn gehast
דו וועסט האָבן געהאַסט
du vest hobn gehast
איר וועט האָבן געהאַסט
ir vet hobn gehast
ער וועט האָבן געהאַסט
er vet hobn gehast
זיי וועלן האָבן געהאַסט
zey veln hobn gehast