הופל

Hebrew

Root
נ־פ־ל (n-p-l)
10 terms

Verb

הופל / הֻפַּל • (hupál) (huf'al construction, active counterpart הִפִּיל)

  1. to be knocked over, made to fall, brought down
  2. to be thrown, thrown down, dropped
  3. to be thwarted, impeded, obstructed
  4. to be shot down (as of an idea or suggestion)

Conjugation

Conjugation of הופל / הֻפַּל (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive
finite forms singular plural
m f m f
past first הופלתי / הֻפַּלְתִּי הופלנו / הֻפַּלְנוּ
second הופלת / הֻפַּלְתָּ הופלת / הֻפַּלְתְּ הופלתם / הֻפַּלְתֶּם הופלתן / הֻפַּלְתֶּן
third הופל / הֻפַּל הופלה / הֻפְּלָה הופלו / הֻפְּלוּ
present מופל / מֻפָּל מופלת / מֻפֶּלֶת מופלים / מֻפָּלִים מופלות / מֻפָּלוֹת
future first אופל / אֻפַּל נופל / נֻפַּל
second תופל / תֻּפַּל תופלי / תֻּפְּלִי תופלו / תֻּפְּלוּ תופלנה / תֻּפַּלְנָה1
third יופל / יֻפַּל תופל / תֻּפַּל יופלו / יֻפְּלוּ תופלנה / תֻּפַּלְנָה1
imperative 1

1 Rare in Modern Hebrew.