היטן

Yiddish

Etymology

From Middle High German hüeten, from Old High German huoten, from Proto-West Germanic *hōdijan.

Pronunciation

  • (YIVO) IPA(key): /ˈhɪtn̩/

Verb

היטן • (hitn) (past participle געהיט (gehit))

  1. to guard
    Synonym: באַוואַכן (bavakhn)
  2. (reflexive) to beware, to watch out

Usage notes

  • The alternative past participle געהיטן (gehitn) is also used.

Conjugation

Conjugation of היטן
infinitive היטן
hitn
present participle היטנדיק
hitndik
past participle געהיט
gehit
auxiliary האָבן
hobn
present איך היט
ikh hit
מיר היטן
mir hitn
דו היטסט
du hitst
איר היט
ir hit
ער היט
er hit
זיי היטן
zey hitn
imperative היט (דו)
hit (du)
היט (איר)
hit (ir)
Composed forms
past איך האָב געהיט
ikh hob gehit
מיר האָבן געהיט
mir hobn gehit
דו האָסט געהיט
du host gehit
איר האָט געהיט
ir hot gehit
ער האָט געהיט
er hot gehit
זיי האָבן געהיט
zey hobn gehit
pluperfect איך האָב געהאַט געהיט
ikh hob gehat gehit
מיר האָבן געהאַט געהיט
mir hobn gehat gehit
דו האָסט געהאַט געהיט
du host gehat gehit
איר האָט געהאַט געהיט
ir hot gehat gehit
ער האָט געהאַט געהיט
er hot gehat gehit
זיי האָבן געהאַט געהיט
zey hobn gehat gehit
future איך וועל היטן
ikh vel hitn
מיר וועלן היטן
mir veln hitn
דו וועסט היטן
du vest hitn
איר וועט היטן
ir vet hitn
ער וועט היטן
er vet hitn
זיי וועלן היטן
zey veln hitn
future perfect איך וועל האָבן געהיט
ikh vel hobn gehit
מיר וועלן האָבן געהיט
mir veln hobn gehit
דו וועסט האָבן געהיט
du vest hobn gehit
איר וועט האָבן געהיט
ir vet hobn gehit
ער וועט האָבן געהיט
er vet hobn gehit
זיי וועלן האָבן געהיט
zey veln hobn gehit