הינקען

Yiddish

Etymology

From Middle High German hinken, from Old High German hinkan, from Proto-West Germanic *hinkan, from Proto-Germanic *hinkaną.

Verb

הינקען • (hinken) (past participle געהונקען (gehunken))

  1. limp (to walk lamely)

Usage notes

The past participle געהינקט (gehinkt) is also used.

Conjugation

Conjugation of הינקען
infinitive הינקען
hinken
present participle הינקענדיק
hinkendik
past participle געהונקען
gehunken
auxiliary האָבן
hobn
present איך הינק
ikh hink
מיר הינקען
mir hinken
דו הינקסט
du hinkst
איר הינקט
ir hinkt
ער הינקט
er hinkt
זיי הינקען
zey hinken
imperative הינק (דו)
hink (du)
הינקט (איר)
hinkt (ir)
Composed forms
past איך האָב געהונקען
ikh hob gehunken
מיר האָבן געהונקען
mir hobn gehunken
דו האָסט געהונקען
du host gehunken
איר האָט געהונקען
ir hot gehunken
ער האָט געהונקען
er hot gehunken
זיי האָבן געהונקען
zey hobn gehunken
pluperfect איך האָב געהאַט געהונקען
ikh hob gehat gehunken
מיר האָבן געהאַט געהונקען
mir hobn gehat gehunken
דו האָסט געהאַט געהונקען
du host gehat gehunken
איר האָט געהאַט געהונקען
ir hot gehat gehunken
ער האָט געהאַט געהונקען
er hot gehat gehunken
זיי האָבן געהאַט געהונקען
zey hobn gehat gehunken
future איך וועל הינקען
ikh vel hinken
מיר וועלן הינקען
mir veln hinken
דו וועסט הינקען
du vest hinken
איר וועט הינקען
ir vet hinken
ער וועט הינקען
er vet hinken
זיי וועלן הינקען
zey veln hinken
future perfect איך וועל האָבן געהונקען
ikh vel hobn gehunken
מיר וועלן האָבן געהונקען
mir veln hobn gehunken
דו וועסט האָבן געהונקען
du vest hobn gehunken
איר וועט האָבן געהונקען
ir vet hobn gehunken
ער וועט האָבן געהונקען
er vet hobn gehunken
זיי וועלן האָבן געהונקען
zey veln hobn gehunken

Derived terms