Reconstruction:Proto-Germanic/hinkaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *keng-. Cognate with Old Irish cingid (“to tread, step”) (< Proto-Celtic *kengeti).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhin.kɑ.nɑ̃/
Verb
*hinkaną[1]
- (West Germanic) to limp, to hobble
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *hinkō | *hinkaų | — | *hinkai | ? | |
| 2nd singular | *hinkizi | *hinkaiz | *hink | *hinkazai | *hinkaizau | |
| 3rd singular | *hinkidi | *hinkai | *hinkadau | *hinkadai | *hinkaidau | |
| 1st dual | *hinkōz | *hinkaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *hinkadiz | *hinkaidiz | *hinkadiz | — | — | |
| 1st plural | *hinkamaz | *hinkaim | — | *hinkandai | *hinkaindau | |
| 2nd plural | *hinkid | *hinkaid | *hinkid | *hinkandai | *hinkaindau | |
| 3rd plural | *hinkandi | *hinkain | *hinkandau | *hinkandai | *hinkaindau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *hank | *hunkį̄ | ||||
| 2nd singular | *hanht | *hunkīz | ||||
| 3rd singular | *hank | *hunkī | ||||
| 1st dual | *hunkū | *hunkīw | ||||
| 2nd dual | *hunkudiz | *hunkīdiz | ||||
| 1st plural | *hunkum | *hunkīm | ||||
| 2nd plural | *hunkud | *hunkīd | ||||
| 3rd plural | *hunkun | *hunkīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *hinkandz | *hunkanaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *hinkan