קעניג

Yiddish

Alternative forms

Etymology

From Middle High German künec, from Old High German kuning (rarer kunig), from Proto-West Germanic *kuning, from Proto-Germanic *kuningaz.

Pronunciation

  • (YIVO, Litvish) IPA(key): /ˈkɛnɪɡ/
  • (Poylish, Galitzish) IPA(key): /ˈkeɪ̯nɪɡ/

Noun

קעניג • (kenigm, plural קעניגן (kenign), feminine קעניגין (kenigin), diminutive קעניגל (kenigl)

  1. king
    Synonym: מלך (meylekh)
    Coordinate term: מלכּה (malke)

Derived terms

References

  • Justus van de Kamp et al., “קעניג” in Jiddisch-Nederlands Woordenboek [Yiddish-Dutch Dictionary], Amsterdam: Stichting Jiddische Lexicografie, 1987-present (ongoing). [1].