שיטח

Hebrew

Root
שׁ־ט־ח (sh-ṭ-kh)
6 terms

Verb

שיטח / שִׁטֵּחַ • (shité'akh) (pi'el construction)

  1. to flatten
  2. to spread

Conjugation

Conjugation of שיטח / שִׁטֵּחַ (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms to-infinitive לְשַׁטֵּחַ
action noun שיטוח / שִׁטּוּחַ
finite forms singular plural
m f m f
past first שיטחתי / שִׁטַּחְתִּי שיטחנו / שִׁטַּחְנוּ
second שיטחת / שִׁטַּחְתָּ שיטחת / שִׁטַּחְתְּ שיטחתם / שִׁטַּחְתֶּם שיטחתן / שִׁטַּחְתֶּן
third שיטח / שִׁטֵּחַ שיטחה / שִׁטְּחָה שיטחו / שִׁטְּחוּ
present מְשַׁטֵּחַ מְשַׁטַּחַת מְשַׁטְּחִים מְשַׁטְּחוֹת
future first אֲשַׁטֵּחַ נְשַׁטֵּחַ
second תְּשַׁטֵּחַ תְּשַׁטְּחִי תְּשַׁטְּחוּ תְּשַׁטַּחְנָה1
third יְשַׁטֵּחַ תְּשַׁטֵּחַ יְשַׁטְּחוּ תְּשַׁטַּחְנָה1
imperative שַׁטֵּחַ שַׁטְּחִי שַׁטְּחוּ שַׁטַּחְנָה1

1 Rare in Modern Hebrew.

References

  • שטח” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language