שפּײַען

Yiddish

Etymology

From Middle High German spīen, from Old High German spīwan, from Proto-West Germanic *spīwan, from Proto-Germanic *spīwaną.

Verb

שפּײַען • (shpayen) (past participle געשפּיגן (geshpign))

  1. To spit; to spew

Conjugation

Conjugation of שפּײַען
infinitive שפּײַען
shpayen
present participle שפּײַענדיק
shpayendik
past participle געשפּיגן
geshpign
auxiliary האָבן
hobn
present איך שפּײַ
ikh shpay
מיר שפּײַען
mir shpayen
דו שפּײַסט
du shpayst
איר שפּײַט
ir shpayt
ער שפּײַט
er shpayt
זיי שפּײַען
zey shpayen
imperative שפּײַ (דו)
shpay (du)
שפּײַט (איר)
shpayt (ir)
Composed forms
past איך האָב געשפּיגן
ikh hob geshpign
מיר האָבן געשפּיגן
mir hobn geshpign
דו האָסט געשפּיגן
du host geshpign
איר האָט געשפּיגן
ir hot geshpign
ער האָט געשפּיגן
er hot geshpign
זיי האָבן געשפּיגן
zey hobn geshpign
pluperfect איך האָב געהאַט געשפּיגן
ikh hob gehat geshpign
מיר האָבן געהאַט געשפּיגן
mir hobn gehat geshpign
דו האָסט געהאַט געשפּיגן
du host gehat geshpign
איר האָט געהאַט געשפּיגן
ir hot gehat geshpign
ער האָט געהאַט געשפּיגן
er hot gehat geshpign
זיי האָבן געהאַט געשפּיגן
zey hobn gehat geshpign
future איך וועל שפּײַען
ikh vel shpayen
מיר וועלן שפּײַען
mir veln shpayen
דו וועסט שפּײַען
du vest shpayen
איר וועט שפּײַען
ir vet shpayen
ער וועט שפּײַען
er vet shpayen
זיי וועלן שפּײַען
zey veln shpayen
future perfect איך וועל האָבן געשפּיגן
ikh vel hobn geshpign
מיר וועלן האָבן געשפּיגן
mir veln hobn geshpign
דו וועסט האָבן געשפּיגן
du vest hobn geshpign
איר וועט האָבן געשפּיגן
ir vet hobn geshpign
ער וועט האָבן געשפּיגן
er vet hobn geshpign
זיי וועלן האָבן געשפּיגן
zey veln hobn geshpign

See also