آزولو
Ottoman Turkish
Alternative forms
- آزولی (azulu, azılı), آزیلی (azılı)
Etymology
From آزو (azu, azı, “molar, grinder; tusk”) + ـلو (lu, -lı).
Adjective
آزولو • (azulu or azılı) (comparative دخی آزولو (dahı azulu, dahı azılı), superlative اك آزولو (eñ azulu, eñ azılı))
- (of animals) wild, savage, fierce, ferocious, marked by extreme and violent energy or behavior
- Synonym: وحشی (vahşî)
Descendants
- Turkish: azılı
- → Armenian: ազուլի (azuli), ազուլու (azulu)
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “آزو”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 45
- Çağbayır, Yaşar (2007) “azılı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 403
- Kélékian, Diran (1911) “آزولی”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 17
- Redhouse, James W. (1890) “آزولو”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 82