آزو
Ottoman Turkish
Alternative forms
- آزی (azı)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *aŕïg (“large tooth; tusk”).
Cognates
Noun
آزو • (azu or azı) (definite accusative آزویی (azuyu, azıyı), plural آزولر (azular, azılar))
- molar, grinder, a back tooth having a broad surface used for grinding one's food
- Synonym: ضرس (zirs)
- tusk, one of a pair of elongated teeth that extend outside the mouth of an animal
- Synonym: ناب (nab)
Derived terms
- آزولو (azulu, azılı, “ferocious”)
- كمی آزویه آلمق (gemi azıya almak, “(of a horse) to jib, to balk; (by extension) to rebel”, literally “to take the bit between the molar teeth”)
Descendants
- Turkish: azı
- → Armenian: ազու (azu)
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “آزو”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 45
- Çağbayır, Yaşar (2007) “azı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 402
- Hindoglu, Artin (1838) “آزو”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 27a
- Kélékian, Diran (1911) “آزو”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 17
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Dens acutus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 351
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “آزو”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 167
- Nişanyan, Sevan (2002–) “azı”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “آزو”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 82