أسرف

Arabic

Etymology 1

Root
س ر ف (s r f)
4 terms

Verb

أَسْرَفَ • (ʔasrafa) IV (non-past يُسْرِفُ (yusrifu), verbal noun إِسْرَاف (ʔisrāf))

  1. to be extravagant, wasteful
    • 609–632 CE, Qur'an, 6:141:
      كُلُوا۟ مِن ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثْمَرَ وَءَاتُوا۟ حَقَّهُۥ يَوْمَ حَصَادِهِۦ ۖ وَلَا تُسْرِفُوٓا۟ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلْمُسْرِفِينَ
      Eat of the fruit they bear and pay the dues at harvest, but do not waste. Surely the Lord does not like the wasteful.
  2. to exceed
  3. to transgress
    • 609–632 CE, Qur'an, 20:127:
      وَكَذَٰلِكَ نَجْزِى مَنْ أَسْرَفَ
      This is how We reward whoever transgresses.
Conjugation
Conjugation of أَسْرَفَ (IV, sound, impersonal passive, verbal noun إِسْرَاف)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِسْرَاف
ʔisrāf
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسْرِف
musrif
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسْرَف
musraf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَسْرَفْتُ
ʔasraftu
أَسْرَفْتَ
ʔasrafta
أَسْرَفَ
ʔasrafa
أَسْرَفْتُمَا
ʔasraftumā
أَسْرَفَا
ʔasrafā
أَسْرَفْنَا
ʔasrafnā
أَسْرَفْتُمْ
ʔasraftum
أَسْرَفُوا
ʔasrafū
f أَسْرَفْتِ
ʔasrafti
أَسْرَفَتْ
ʔasrafat
أَسْرَفَتَا
ʔasrafatā
أَسْرَفْتُنَّ
ʔasraftunna
أَسْرَفْنَ
ʔasrafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْرِفُ
ʔusrifu
تُسْرِفُ
tusrifu
يُسْرِفُ
yusrifu
تُسْرِفَانِ
tusrifāni
يُسْرِفَانِ
yusrifāni
نُسْرِفُ
nusrifu
تُسْرِفُونَ
tusrifūna
يُسْرِفُونَ
yusrifūna
f تُسْرِفِينَ
tusrifīna
تُسْرِفُ
tusrifu
تُسْرِفَانِ
tusrifāni
تُسْرِفْنَ
tusrifna
يُسْرِفْنَ
yusrifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْرِفَ
ʔusrifa
تُسْرِفَ
tusrifa
يُسْرِفَ
yusrifa
تُسْرِفَا
tusrifā
يُسْرِفَا
yusrifā
نُسْرِفَ
nusrifa
تُسْرِفُوا
tusrifū
يُسْرِفُوا
yusrifū
f تُسْرِفِي
tusrifī
تُسْرِفَ
tusrifa
تُسْرِفَا
tusrifā
تُسْرِفْنَ
tusrifna
يُسْرِفْنَ
yusrifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْرِفْ
ʔusrif
تُسْرِفْ
tusrif
يُسْرِفْ
yusrif
تُسْرِفَا
tusrifā
يُسْرِفَا
yusrifā
نُسْرِفْ
nusrif
تُسْرِفُوا
tusrifū
يُسْرِفُوا
yusrifū
f تُسْرِفِي
tusrifī
تُسْرِفْ
tusrif
تُسْرِفَا
tusrifā
تُسْرِفْنَ
tusrifna
يُسْرِفْنَ
yusrifna
imperative
الْأَمْر
m أَسْرِفْ
ʔasrif
أَسْرِفَا
ʔasrifā
أَسْرِفُوا
ʔasrifū
f أَسْرِفِي
ʔasrifī
أَسْرِفْنَ
ʔasrifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُسْرِفَ
ʔusrifa
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُسْرَفُ
yusrafu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُسْرَفَ
yusrafa
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُسْرَفْ
yusraf
f

Etymology 2

Noun

أُسْرُف • (ʔusrufm

  1. alternative form of أُسْرُب (ʔusrub, lead, plumbum)
Declension
Declension of noun أُسْرُف (ʔusruf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal أُسْرُف
ʔusruf
الْأُسْرُف
al-ʔusruf
أُسْرُف
ʔusruf
nominative أُسْرُفٌ
ʔusrufun
الْأُسْرُفُ
al-ʔusrufu
أُسْرُفُ
ʔusrufu
accusative أُسْرُفًا
ʔusrufan
الْأُسْرُفَ
al-ʔusrufa
أُسْرُفَ
ʔusrufa
genitive أُسْرُفٍ
ʔusrufin
الْأُسْرُفِ
al-ʔusrufi
أُسْرُفِ
ʔusrufi