إسراف

See also: اسراف

Arabic

Root
س ر ف (s r f)
4 terms

Etymology

Verbal noun of أَسْرَفَ (ʔasrafa).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔis.raːf/
  • Rhymes: -aːf

Noun

إِسْرَاف • (ʔisrāfm

  1. verbal noun of أَسْرَفَ (ʔasrafa) (form IV)
  2. extravagance, splurge, squander, prodigality
    • 609–632 CE, Qur'an, 3:147:
      رَبَّنَا ٱغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِىٓ أَمْرِنَا
      “Our Lord! Forgive our sins and excesses.

Declension

Declension of noun إِسْرَاف (ʔisrāf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِسْرَاف
ʔisrāf
الْإِسْرَاف
al-ʔisrāf
إِسْرَاف
ʔisrāf
nominative إِسْرَافٌ
ʔisrāfun
الْإِسْرَافُ
al-ʔisrāfu
إِسْرَافُ
ʔisrāfu
accusative إِسْرَافًا
ʔisrāfan
الْإِسْرَافَ
al-ʔisrāfa
إِسْرَافَ
ʔisrāfa
genitive إِسْرَافٍ
ʔisrāfin
الْإِسْرَافِ
al-ʔisrāfi
إِسْرَافِ
ʔisrāfi

Derived terms

Descendants

  • Azerbaijani: israf
  • Kazakh: ысырап (ysyrap)
  • Ottoman Turkish: اسراف
  • Persian: اسراف
  • Urdu: اسراف (isrāf)
  • Uzbek: isrof