أسطورة

See also: اسطورة and اسطوره

Arabic

Etymology

From phono-semantic matching of Ancient Greek ἱστορία (historía), with the native Arabic سَطَرَ (saṭara, to write, to compose lines).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔus.tˤuː.ra/

Noun

أُسْطُورَة • (ʔusṭūraf (plural أَسَاطِير (ʔasāṭīr))

  1. myth, fable, tale, legend, story especially full of embellishments

Declension

Declension of noun أُسْطُورَة (ʔusṭūra)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أُسْطُورَة
ʔusṭūra
الْأُسْطُورَة
al-ʔusṭūra
أُسْطُورَة
ʔusṭūrat
nominative أُسْطُورَةٌ
ʔusṭūratun
الْأُسْطُورَةُ
al-ʔusṭūratu
أُسْطُورَةُ
ʔusṭūratu
accusative أُسْطُورَةً
ʔusṭūratan
الْأُسْطُورَةَ
al-ʔusṭūrata
أُسْطُورَةَ
ʔusṭūrata
genitive أُسْطُورَةٍ
ʔusṭūratin
الْأُسْطُورَةِ
al-ʔusṭūrati
أُسْطُورَةِ
ʔusṭūrati
dual indefinite definite construct
informal أُسْطُورَتَيْن
ʔusṭūratayn
الْأُسْطُورَتَيْن
al-ʔusṭūratayn
أُسْطُورَتَيْ
ʔusṭūratay
nominative أُسْطُورَتَانِ
ʔusṭūratāni
الْأُسْطُورَتَانِ
al-ʔusṭūratāni
أُسْطُورَتَا
ʔusṭūratā
accusative أُسْطُورَتَيْنِ
ʔusṭūratayni
الْأُسْطُورَتَيْنِ
al-ʔusṭūratayni
أُسْطُورَتَيْ
ʔusṭūratay
genitive أُسْطُورَتَيْنِ
ʔusṭūratayni
الْأُسْطُورَتَيْنِ
al-ʔusṭūratayni
أُسْطُورَتَيْ
ʔusṭūratay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal أَسَاطِير
ʔasāṭīr
الْأَسَاطِير
al-ʔasāṭīr
أَسَاطِير
ʔasāṭīr
nominative أَسَاطِيرُ
ʔasāṭīru
الْأَسَاطِيرُ
al-ʔasāṭīru
أَسَاطِيرُ
ʔasāṭīru
accusative أَسَاطِيرَ
ʔasāṭīra
الْأَسَاطِيرَ
al-ʔasāṭīra
أَسَاطِيرَ
ʔasāṭīra
genitive أَسَاطِيرَ
ʔasāṭīra
الْأَسَاطِيرِ
al-ʔasāṭīri
أَسَاطِيرِ
ʔasāṭīri

Descendants

  • Ottoman Turkish: اسطوره (ustura)
    • Turkish: ustura

References